اعتیاد در معبد دلفی ...

معبد دلفی نام مکانی‌است باستانی در یونان دلفی جایی بوده که یکی از چهار مسابقه سراسری یونانیان در آن برگذار می‌شده ‌است. یونانی ها دلفی را مرکز زمین می‌پنداشتند و آن را ارج می‌نهادند.یونانیان باستان هشت قرن پیش از میلاد مسیح، دلفی را مرکز جهان می شناختند و در آن معبدی برای خدای آپولو بنا کردند که در این معبد آپولو به واسطه یک فرشته با مردم سخن می گفت و مشکلات آنها را پاسخ می داد و آن ها را حل فصل می کرد.در مورد علت مرکز جهان نامیده شدن شهر دلفی نیز باید گفت که براساس اسطوره های یونانی، "زئوس" یک عقاب از غرب و یک عقاب از شرق یونان رها کرد تا مرکز جهان را پیدا کنند و دوعقاب آنقدر پرواز کردند تا در نقطه ای بر فراز شهر دلفی به یکدیگر رسیدند و دلفی از آن پس مرکز جهان نامیده شد.اما کسانی که برای طرح سوال یا حاجت خود به معبد آپولو می آمدند پس از پرداخت وجوه و یا قربانیان مناسب، ابتدا سوال خود را از یکی از دستیاران فرشته می پرسیدند و آن دستیار نیز سوالاتشان را از فرشته معبد می پرسید.سپس فرشته یا سروش معبد پیشگویی هایش را بصورت ترکیبی از زبانهای مختلف اعلام می کرد. سپس یک کاهن این ترکیب نامفهوم را تاویل می کرد و به شکل یک بیت شعر در می آمد.مشهور است که در جنگهای معروف " ماراتن" و "سالامیس" که یونانیان بر ایرانیان پیروز شدند، آتنی ها از توصیه های فرشته معبد آپولو پیروی کرده بودند و پس از پایان جنگها سیل هدایا و نذورات به پاس پیروزی های نظامی به معبد دلفی سرازیر می شد.البته همیشه پیشگویی های خدای آپولو به نتایج خوبی نمی انجامید . بطور مثال، بر اساس روایت "هرودوت" مورخ شهیر یونانی، "کروسوس" پادشاه "لیدیا" پیش ازجنگ با ایران برای مشورت نزد فرشته معبد آپولو می رود و مشورت می خواهد. فرشته معبد هم در جواب کروسوس به او می گوید که "اگر حمله کنی، یک امپراتوری بزرگ ویران خواهد شد" . کروسوس هم به حرف فرشته معبد عمل می کند و به ایران لشکرکشی می کند ولی شکست سختی می خورد که در نهایت به سقوط امپراتوری لیدیا ختم می شود.از دیگر گفته های فرشته معبد، گفته های او در مورد "سقراط" است که او خردمندترین مرد یونان است.اما در قرن سوم میلادی، ناگهان فرشته معبد اعلام می کند که خدای آپولو دیگر با کسی سخن نمی گوید! این اقدام غیرمنتظره تاکنون نیز ادامه یافته است و کسی دلیل آن را نمی داند.معبد دلفی، در سال ۳۹۰ پس از میلاد توسط رومی‌ها تعطیل و بسته شد، تا اینکه در دهة ۱۹۳۰ باستانشناسان، دلفی را از زیر خاک بیرون آوردند و خرابه‌های به جای مانده از آن همچنان پا برجاست.البته همین اواخر پی بردند که منشاء غیبگویی های روحانیون معبد «دلفی»، گازهای سمی محل بوده است که باعث تاثیر بر روی انسان میشده است و آنها را نعشه کرده و به هذیان وامیداشت