زنانی که به گردش و چیدن گل سرخ مشغولند، به طبقات مختلف جامعه تعلق دارند. ولی همه محجوب و پوشیده اند و تنها در صورتی می توانیم به اختلاف طبقاتی شان پی ببریم که دستها، کفش ها و جوراب هایشان را ببینیم.
۰
در تاریخ ایران همیشه حجاب از اهمیتی خاص برخوردار بوده است. این مسئله حتی پیش از ورود اسلام به ایران نیز رایج بوده است و بنابراین ریشه در این آب و خاک دارد. جالب اینکه حتی سیاحان خارجی نیز به این مسئله پی برده اند که زنان ایرانی در حجاب داشتن با هم مشابه اند. پیر لوئی که در زمان مظفرالدین شاه به ایران آمده نیز به خوبی این مسئله را درک کرده است:
«زنانی که به گردش و چیدن گل سرخ مشغولند، به طبقات مختلف جامعه تعلق دارند. ولی همه محجوب و پوشیده اند و تنها در صورتی می توانیم به اختلاف طبقاتی شان پی ببریم که دستها، کفش ها و جوراب هایشان را ببینیم. گاه یکی از زنان اعیان را می بینیم که بر قاطر یا الاغ سفیدی با زین و برگ مزین به حاشیه های طلا سوار شده است و نوکری دهنه مرکوب او را در دست دارند. کودکان پیاده راه می روند. حتی پسر بچه های کوچکی که کلاه های دراز هشت ترخانی و لباس های بلند دارند و دختران کوچک زیبا و مخصوصا دوشیزگان ده، دوازده ساله ای که با وجود داشتن نقاب، صورتشان پیدا است اما هنگانی که کسی به ایشان نگاه کند، با رمیدگی خاصی صورتشان را می پوشانند.»1
1-پیر لویی، به سوی اصفهان، ترجمه: بدرالدین کتابی، تهران، انتشارات اقبال، 1372، ص 102
cafetarikh.com/news/35892
تگ ها
جدیدترین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.