بسیاری از بازرگانان رشتی اعلام کرده اند که حاضرند جاده را با هزینه خودشان تعمیر کنند، دولت مجوز این کار را صادر نمی کند و جاده به همان وضع باقی مانده است. دولت با این استدلال غلط از گسترش و بهبود راه های ارتباطی جلوگیری می کند که مبادا وسیله ورود دشمن به منطقه شوند.
۰
در تاریخ معاصر ایران ناامنی جزئی از زندگی مردم عادی و عامه بود. بخصوص در شهرهای شمالی که روس ها نشان داده بودند حاضر و آماده اند تا به سمت جنوب حرکت کنند. این رویه عملا زندگی بازرگانان را تحت الشعاع قرار داده بود و دولت نیز حاضر نبود کاری از پیش ببرد:
«روسها در حمله اخیرشان به رشت کنترل این منطقه ]نزدیک رودخانه منگوده[ را به دست گرفته بودند. آنها توسط یک راهنمای ارمنی هدایت می شدند اما وضع بد جاده، به علاوه آتش تفنگ چی هایی که در جنگل مخفی شده بودند، آنها را با تحمل خسارت قابل توجهی وادار به عقب نشینی کرد... این جاده تنها مسیر عبور و مرور کاروان های تجاری گیلان است. بسیاری از بازرگانان رشتی اعلام کرده اند که حاضرند جاده را با هزینه خودشان تعمیر کنند، دولت مجوز این کار را صادر نمی کند و جاده به همان وضع باقی مانده است. دولت با این استدلال غلط از گسترش و بهبود راه های ارتباطی جلوگیری می کند که مبادا وسیله ورود دشمن به منطقه شوند.»1
1-ویلیام ریچارد هولمز، سفرنامه ساحل خزر، ترجمه: شبنم حجتی سعیدی، رشت، فرهنگ ایلیا، 1390، ص 72
cafetarikh.com/news/36829
تگ ها
جدیدترین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.