ارتش یا دستجات نظامی ایران در دوره صفویه شامل 5 دسته نظامی بود. این دستجات هر کدام وظایف خاصی را بر عهده داشتند. یکی از وظایف خاص دستجات، محافظت از قصر شاه بود. این دستجات در ازای خدمات خود از امکانات خاصی نیز برخوردار بودند

از نظر رضاخان، فرماندهان وظیفه‌ای جز جنگیدن با مخالفان و شکست آنان نداشتند. در صورت عکس شدن این قضیه، یعنی شکست خوردن فرماندهان، مجازاتی بزرگ پیش رویشان قرار داشت. این مجازات اعدام و یا مرگ به بدترین شکل ممکن بود. درواقع هیچ چیز نمی‌توانست شکست را برای رضا خان توجیه نماید.

در ۱۴ دی‌ ماه ۱۳۵۷ ارتشبد غلامرضا ازهاری از فرماندهان نظامی رژیم پهلوی به خارج از کشور گریخت این پایان دولتی بود که با ایجاد رعب و وحشت عمومی سعی در کنترل انقلاب اسلامی داشت.