پس از پیروزی انقلاب، عراقی ابتدا به حکم امام خمینی به ریاست زندان قصر منصوب شد. سپس به ریاست شورای مرکزی بنیاد مستضعفان درآمد و در همین سمت بود که مدتی سرپرستی امور مالی روزنامه کیهان را بر عهده گرفت.
بختیار که در این زمان در سودای اداره ایران بود بسیار تلاش کرد که امام به کشور باز نگردند اما فشارها و تظاهرات مردمی بختیار را که به قول خود مرغ طوفان بود به جای خود نشاند و وی مجبور شد که برای ورود امام و تحویل دولت به انقلابیون خود را مهیا کند. روزنامه زیر این واقعه تاریخی را حکایت می کند.
امام(ره) در روزهای تاریک و خونین 15 خرداد 42 قهرمانانه فریاد زد «یاران من در گهوارهاند» و اینک همانها دلیر مردان عرصه نبرد در جبهه داخل و خارج، سربازانی فداکار و یارانی جان بر کف برای امام خویش هستند.
طیب در پیامی از زندان به امام ضمن بیان زندگی و بدکرداریهایش قسم میخورد که به امام خیانت نکرده است و امام نیز در پاسخ میفرمایند: «آخرین برگ کتاب زندگی آدم، تعیینکننده است؛ ببین در آخرین صفحه کتابت چه مینویسی».
فیزیکدان و نظریهپرداز ایرانی گفت: سوم خرداد 1358 پیشنهادی را تحت عنوان اسلامی شدن دانشگاه خدمت امام بردیم.ما در این دیدار به امام پیشنهاد کردیم اسلامی شدن دانشگاه را در مقیاس خیلی کوچک امتحان کنیم و بعد از آن گسترش بدهیم.
یکی از نزدیکترین محافظان امام راحل از خاطرات خود از زمان ارتحال رهبر کبیر انقلاب و حال و هوای مرحوم حاج احمدآقا در ایام نیمه خرداد سال 68 را بازگو کرد.