اشرف خواهر شاه درباره ورود تدریجی فرهنگ آمریکایی به جامعه ایران می گوید: پیش از آمدن سربازان آمریکائی، تنها موسیقیای که ما با آن آشنایی داشتیم موسیقی ایرانی و فرانسوی بود. حالا آمریکائیها ایستگاه رادیویی خودشان را که جزئی از تأسیسات نظامی آنها در امیر آباد - در شمال غربی تهران - بود، دایر کرده بودند و ما با آهنگها و موسیقی آمریکائی و انواع جاز آشنا شدیم
بسیاری حضور آمریکا در ایران را با امور سیاسی و اقتصادی میدانند، در حالیکه برخلاف این تصور به موازات حضور سیاسی این کشور، نفوذ فرهنگی نیز آغاز شد و بسیاری از سرگرمیهای آمریکایی وارد کشور شد. البته این امور ابتدا توسط دربار مورد استقبال قرار گرفت.
«پیش از آمدن سربازان آمریکائی، تنها موسیقیای که ما با آن آشنایی داشتیم موسیقی ایرانی و فرانسوی بود. حالا آمریکائیها ایستگاه رادیویی خودشان را که جزئی از تأسیسات نظامی آنها در امیر آباد - در شمال غربی تهران - بود، دایر کرده بودند و ما با آهنگها و موسیقی آمریکائی و انواع جاز آشنا شدیم. هوشنگ متخصص موسیقی خارجی ما بود و اغلب، صفحههای جدید موسیقی برای ما میآورد. و ما با گرامافون مدل قدیمی ویکترولا آنها را گوش میکردیم، همچنین با رقصهای پیچیده غربی مانند فوكستروت و رقص تازهای به اسم لیندی آشنا میشدیم. هنرپیشههای متعددی برای سرگرمی و تفریح سربازان به پایگاه نظامی آمریکائیها میآمدند و چون من به سینما بسیار علاقمند بودم (چنانکه در سالهای بعد هم تقریباً هر فیلم خوب فرانسوی با آمریکایی را که به معرض نمایش میگذاشتند میدیدم)، وقتی فردریک مارچ به تهران آمد و دعوت ما را پذیرفت که در مهمانی ما شرکت کند، خیلی خوشحال شدم. اما آشنائی ما با شیوه طنز و لطیفهگویی آمریکائیان از دیدار هنرپیشگان هم جالبتر بود.»
منبع: اشرف پهلوی، من و برادرم (خاطرات اشرف پهلوی با مقدمهای از محمد طلوعی)، تهران، نشر علم، ۱۳۷۶، صص 109-110