اشعاری در مدح و ستایش رضاخان سردارسپه مشتمل بر صفات و اخلاق وی

مجموعه اشعار همسر استاد شهید مطهری پاییز امسال منتشر خواهد شد.

عالمان ربانی، چلچراغ‏ هاى پر فروغى هستند که در هرعصرى، در آسمان علم و عمل مى‏درخشند، و با کسب نور و گرما از خورشید رسالت و امامت، بر زمینیان تجلى مى‏ کنند و آنان را به سوى منابع نور و برکت دودمان وحى، رهنمون مى ‏سازند، و بر بال عرفان ناب محمدى صلى الله علیه وآله نشانده، بر مشکات ملکوت، عروج مى‏ دهند.

شاید به استثنای مولوی و تا حدودی ناصرخسرو هیچ شاعری به اندازه حافظ با قرآن انس و الفت نداشته است.(1) و این در اکثر ابیات دیوانش متبلور است به طوری که کمتر بیتی از این دیوان را می توان سراغ داشت که به آیه، حدیث و تعالیمی از دین مبین اسلام گره نخورده باشد.

از باباطاهر علاوه بر دوبیتی های معروف او ، مجموعه کلمات قصاری نیز به زبان عربی به نام اشارات به جای مانده است . از اشعار باباطاهر مجموعه موثقی در دست نیست ، به همین جهت نمی توان در صحت انتصاب تمام اشعاری که به او نسبت می دهند به یقین حکمی کرد .

جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی صاحب کتاب مثنوی معنوی از مشاهیر شعرای قرن هفتم هجری است که شهرت او و کتابش بر اهل تحقیق پوشیده نیست.

حافظ معتقد است که «حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است»؛ عشق پادشاهی بزرگ و محتشم است و عقل شحنه‌ای فرودست؛ آن هم شحنه‌ای معزول!