شکنجه در قرون وسطی و حتی قبل از آن یعنی در یونان باستان، روشی برای اقرار گرفتن از بردگان، همجنس‌بازان، فاسدین اخلاقی و غیر مذهبی‌ها بوده است به نحوی که تا شخص اقرار به گناه نمی‌کرده است حاضر به قطع شکنجه وی نبودند و تا حد مرگ شخص متهم را شکنجه‌ می دادند[2].


در قرون وسطی قبل از استفاده از برده، ابتدا برده را تحت انواع شکنجه قرار می‌دادند تا به گناه‌ها و رفتارهای اشتباه خود اقرار کند تا بتواند در صورت نیاز اعترافات برده را در دادگاه علیه خودش استفاده کنند و بعد از اعتراف برده می‌توانستند وی را خرید و فروش کنند.