یلدا در فرهنگ ایران زمین جشنی کهن است که با همهء شـادیها و آوازهایش، هدفی جز نزدیکی دلها و ایجاد فضای همدلی و دوری از‌ فضای‌ یأس‌ و سیاهی دل‌مردگی و افـسردگی‌ ندارد و باید‌ آن‌ را‌ گـرامی داشـت.آیینی کهن‌ که موسیقی در آن به هر شکل جاری‌ بوده است...

کافه تاریخ- کافه هنر

یلدا در فرهنگ ایران زمین جشنی کهن است که با همهء شـادیها و آوازهایش، هدفی جز نزدیکی دلها و ایجاد فضای همدلی و دوری از‌ فضای‌ یأس‌ و سیاهی دل‌مردگی و افـسردگی‌ ندارد و باید‌ آن‌ را‌ گـرامی داشـت.آیینی کهن‌ که موسیقی در آن به هر شکل جاری‌ بوده است. در چنین شبی مستمندان نیز برای گرفتن میوهء شب چله در کوچه‌ها و محله‌ها به راه افـتاده و آوازهـای ویژه‌ای را بـا مضامین‌ ویژهء شب یلدا به صورت دعاگونه می‌خواندند‌ تا‌ مردم به یاری‌شان‌ بشتابند. این آواز و رسم در اروپا هنوز رایـج است و در آنجا نیز چنین آوازهایی را در شب کریسمس و نوئل می‌خوانند: «هرکس کـه مـی‌دَه خـربوزه‌ حُشرِشان کن به‌ حضرت‌ حمزه‌، هرکس که می‌ده انگور در قیامت مَکُن تو چشمش کور،  هرکس که مـی‌ده ‌ ‌سـبزی‌ رحمتت را به روی او ریزی‌،  آن کسانی که می‌دهند حلوا حشرشان کن به‌ حضرت‌ زهرا(س)»