روی هم رفته تصویری که از ایران در اذهان وجود دارد آنقدرها خوشایند نیست. چون حکومت ایران متهم به اجرای شکنجه و ایجاد محیط آکنده از خفقان است.

حامیان خارجی شاه را بیشتر کشورهای غربی و سرمایه‌داری تشکیل می‌داد که از هر جهت همواره به حمایت از حکومت او می‌پرداختند. با این حال علیرغم روابط حسنه شاه و کشورهای غربی، آنها نیز به موضوع شکنجه در ایران اذعان داشتند و وضعیت حکومت را از این نظر بغرنج می‌دانستند:
«امروز نیز سه تن دیگر از نمایندگان پارلمان به نام‌های: دیوید واتکینس، مارکوس فاكس و بریان مگی، که جزء هیات اعزامی به ایران هستند، برای صرف مشروب و گفتگو با من به سفارتخانه آمدند. در بین آنها «برایان مگی» راجع‌به موقعیت ایران به موشکافی پرداخت و ضمن صحبت گفت: «روی هم رفته تصویری که از ایران در اذهان وجود دارد آنقدرها خوشایند نیست. چون حکومت ایران متهم به اجرای شکنجه و ایجاد محیط آکنده از خفقان است و هیچ معلوم نیست که اگر نمایندگان پارلمان انگلیس در بازگشت از این سفر عقاید خود را آزادانه بیان کنند، آیا از سوی دولت ایران متهم به ناسپاسی و نمك‌نشناسی خواهند شد یا نه؟» در پاسخ او، ابتدا گفتم: «پذیرفتن افرادی مثل آقاي مگی در بین هیأت اعزامی پارلمان انگلیس از سوی ایران و اینکه صرفاً به انتخاب افرادی از میان نمایندگان دست راستی اکتفا نشده، شاید پاسخ مناسبی به این سؤال باشد». و بعد با اشاره به سخنان شاه در باب فضای باز سیاسی و خاتمه یافتن شکنجه در ایران، به همگی اطمینان دادم که نه در ایران، و نه در بازگشتش به انگلیس هیچ نیازی به استعمال دهن بند نخواهد داشت.»



منبع: پرویز راجی، خدمتگزار تخت طاووس، ترجمه ح.ا. مهران، تهران، انتشارات اطلاعات، 1373، ص 160