اجناس و کالاهای بسیاری در ایران هست ولی برای بازارهای اروپایی مناسب نیستند. دوران رونق قالی ایران سپری شده است، انواع نمد بافته می‌شود ولی فقط مصرف محلی دارد و در اروپا ممکن است فقط بعنوان تحفه آن را نگریست و مصرف نخواهد داشت.

اقتصاد ایران در دوره قاجاریان نسبت به دوره‌های پیش رونق خاصی پیدا کرد؛ اما علیرغم تمام پیشرفت‌ها و تنوعاتی که در بازار ایران وجود داشت، قدرت رقابت آن با بازارهای اروپائی بسیار پایین بود. این وضعیت از زبان یکی از مسافران خارجی به خوبی تشریح شده است:
«شرکت رالی تجارت ابریشم گیلان در دست کمپانی "رالی و شركا" است. این شرکت با سرمایه و اطلاعات وسیع خود در این زمینه شکست‌ناپذیر است و رقابت با آنها بی‌فایده است. پنبه مازندران بد است و پنبه خراسان بدتر، میوه خشک بهترین صادرات یزد است. البته اجناس و کالاهای بسیاری هست ولی برای بازارهای اروپائی مناسب نیستند دوران رونق قالی ایران سپری شده است، انواع نمد بافته می‌شود ولی فقط مصرف محلی دارد و در اروپا ممکن است فقط به عنوان تحفه آن را نگریست و مصرف نخواهد داشت. هرچند که بار فروش بزرگترین شهر مازندران است ولی مرکز حکومت مازندران نیست. حاکم مازندران در ساری که از شهرهای بسیار قدیمی مازندران است سکونت دارد.»


منبع: چارلز فرانسیس مکنزی، سفرنامه شمال، گزارش اولین کنسول انگلیس در رشت، از سفر مازندران و استرآباد، مترجم منصوره اتحادیه (نظام مافی)، تهران، نشر گستره، 1359، ص 101