حیاط عمارت دارای درختان کهنسال و یک حوض بزرگ می باشد. عمارت خانه یک پله پایین تر از سطح حیاط است و دارای یک ایوان با ستون های یونانی است. طبقه اول این خانه دارای دو اتاق، آشپزخانه، حمام، رختکن، انبار و دستشویی می باشد و توسط یک دستگاه پله به طبقه دوم راه می یابد. در طبقه دوم دو سالن بزرگ و یک آشپزخانه کوچک وجود دارد و تنها تزیینات خانه شومینه های آن هستند.

در خیابان ولی عصر بالاتر از چهارراه مولوی پشت ایستگاه اتوبوس خانه دو طبقه 721 متری وجود دارد که روی آن تابلوی بزرگ اتحادیه تهیه و تولید گوشت گوسفندی تهران نصب شده است. البته این خانه زمانی محل زندگی سوگلی ناصرالدین شاه یا به اصطلاح ملکه ایران، بوده است و  کمتر کسی قصه آن را می داند. در این خانه کمتر نشانه ای از زرق و برق خانه های اشرافی قجری دیده می شود. این خانه 140 سال پیش ساخته شد و دارای دو درب می باشد. یکی از درب ها به حیاط خانه راه دارد و دیگری مستقیم به عمارت متصل است. حیاط عمارت دارای درختان کهنسال و یک حوض بزرگ می باشد. عمارت خانه یک پله پایین تر از سطح حیاط است و دارای یک ایوان با ستون های یونانی است. طبقه اول این خانه دارای دو اتاق، آشپزخانه، حمام، رختکن، انبار و دستشویی می باشد و توسط یک دستگاه پله به طبقه دوم راه می یابد. در طبقه دوم دو سالن بزرگ و یک آشپزخانه کوچک وجود دارد و تنها تزیینات خانه شومینه های آن هستند.

بیوگرافی انیس الدوله
انیس الدوله سوگلی ناصرالدین شاه متولد سال 1254 هجری خورشیدی در روستای امامه لواسان بود. نام اصلی وی فاطمه سلطان می باشد. وی بعد از درگذشت پدرش از کودکی به چوپانی گله عمویش پرداخت. روزی که ناصرالدین شاه به شکار رفته بود با فاطمه سلطان نوجوان رو به رو شد و بعد از چند کلمه مصاحبت با وی یک دل نه صد دل عاشقش شد. بعد از بازگشت دستور داد فاطمه را به کاخ آورده و اولین سوگلی و یکی از زنان عقدیش به نام جیران را به مسئول آموزش رفتار درباری به فاطمه کرد. وقتی جیران فوت کرد ناصرالدین شاه با فاطمه سلطان ازدواج کرد. این گونه شد که یک چوپان زاده یتیم به مقام بانوی اولی ایران رسید و از شاه ایران حمایل آفتاب و تمثال همایونی دریافت کرد. قدرت نفوذ انیس الدوله تا جایی بود که می توانست هر کسی را به هر مقامی عزل یا نصب کند. وقتی که ناصر الدین شاه در سال 1275 در حرم شاه عبدالعظیم حسنی در شهر ری به ضرب گلوله میرزای کرمانی از پای درآمد انیس الدوله به این منزل در خیابان مولوی منتقل شد و تا سال 1314 نیز در همان جا زندگی کرد و دار فانی را وداع گفت. دلیل مرگ وی را دوری از ناصرالدین شاه دانسته اند. انیس الدوله زنی مقتدر و مذهبی بود. وی موقوفات چشمگیری داشت که مهمترین آن ها عبارتند از پرده نقره به حرم امام حسین، جیقه الماس به حرم حضرت علی و ضریح نقره برای شهدای کربلا، نیم تاج طلا به حرم اما رضا (ع)، بنای پلی در ناصرآباد و بسیاری می باشند.



تغییر کاربری خانه انیس الدوله تا به امروز
بعد از مرگ انیس الدوله صاحبان قاجاری عمارت آن را به آموزش و پرورش رضا شاه پهلوی فروختند و پرفسور محمود حسابی دانش آموز این مدرسه بوده است. بعد ها این خانه به تملک نادر اصفهانی درآمد و تبدیل به اتحادیه تهیه و تولید گوشت گوسفند در تهران شد. اصفهانی تا به امروز تلاش زیادی کرده تا بتواند در این خانه تغییراتی را پدید آورد اما همچنان میراث فرهنگی مانع از هر گونه دخل و تصرفی در این خانه شده است.