این امر تشریفاتی قریب ده دقیقه به طول می‌انجامد. با اینکه فنجان‌های قهوه خوری بسیار کوچک است سکوت عمیقی در تمام مدت صرف قهوه بر مجلس حکمفرما می‌شود

قهوه خوردن در نزد مردم قاجار یک عمل روزمره و البته تشریفاتی محسوب می‌شد. ایرانیان، در هنگام نوشیدن قهوه، آداب خاصی داشتند و معمولا مکان‌ها و یا قهوه‌خانه‌های زیادی را برای نوشیدن قهوه اختصاص داده بودند. 
گاسپار دروویل از مستشرقان آن دوره، بخشی از این تشریفات را در کتاب خود اینگونه به تصویر کشیده است:
«تصور وقار و تبحر آنها به هنگام صرف قهوه برای اروپائیان بسیار دشوار است. این امر تشریفاتی قریب ده دقیقه به طول می‌انجامد. با اینکه فنجان‌های قهوه خوری بسیار کوچک است سکوت عمیقی در تمام مدت صرف قهوه بر مجلس حکمفرما می‌شود و جز صدای نوشیدن جرعه‌های کوچک قهوه و مزمزه کردن آن صدائی به گوش نمی‌رسد. شرط ادب آنست که در میان جمع به متشخص‌ترین افراد توجه داشت هرگز فنجان قهوه را پیش از وی خالی نکرد و به دست پیش خدمت نداد. ایرانیان قهوه را تا سرحد جنون دوست دارند گمان نمی‌رود که در این کشور کسی بتوان یافت که روزی چند بار قهوه نخورد. اتفاقا تهیه قهوه در ایران بسیار آسان و ارزان است.
مردان دولتمند به هنگام سفر گرد قهوه کوبیده را در قهوه‌دان‌های مخصوصی به همراه می‌برند. مقداری عسل نیز بدان افزوده و به این ترتیب مربائی از آن تهیه می‌کنند! طعم این مربا چندان زننده نیست.»



منبع: سرهنگ گاسپار دروویل، سفرنامه دروویل، ترجمه جواد محیی، تهران، انتشارات گوتنبرگ، چاپ دوم، 1348، صص 97- 98