یکی از مهم ترین مشخصات رژیم پهلوی نفوذ بهائیان در بدنه و ساختار حکومت و اشغال حساس ترین پست ها از سوی آنها است. این نفوذ فوق العاده در حالی بود که خطر بهائیت برای دین اسلام و مذهب تشیع و دشمنی که بهائیان با شیعیان داشتند بیش از هر فرقه و دین دیگری بود. این خطرات به گونه ای بود که در برهه‌ای از زمان بیشترین همّ نیروهای مذهبی، از مبلغین و وعاظ گرفته تا مراجع عظام تقلید صرف رویارویی با این فرقه می شد و در این راه هزینه های فراوانی صرف می گردید.

سند حاضر  نشان می‌دهد که حکومت پهلوی با علم به تناقض «استخدام بهائیان» با قوانین و مقررات استخدامی، سعی می‌کرد حضور آنها در لایه‌های مختلف دیوانسالاری کشور را به هر شکل ممکن نادیده بگیرد. حکومت برای این کار حتی فرم‌های مربوط به اطلاعات کارمندان را با صرف مخارج گزاف مجدداً تهیه و توزیع کرده است.