در جریان جنگ جهانی دوم ارتش آمریکا که به مثابه قسمتی از ارتش انگلیس در ایران عمل می‌کرد... معهذا کاملاً نشان می‌داد که آمریکا قصد کرده است از سیاست انزوا طلبی سنتی خود خارج شود و بخصوص در منطقه خاورمیانه حضور فعالی داشته باشد.

آمریکا سیاست خروج از انزواطلبی را با نفوذ در کشورهای مهم و استراتژیکی چون ایران آغاز نمود و به بهانه کمک‌های فنی و اقتصادی که غالباً در قالب وام و یا خدمات مستشاری صورت می‌گرفت آغاز شد. از این رو آغاز توسعه‌طلبی و حرکت‌های استعماری آمریکا در گام‌های ابتدایی چندان مشخص نبود:
«در ارتش انگلیس و شوروی در ایران، پس از مدتی به ارتش آمریکا - که بعد از آنها وارد ایران شده بود ملحق گردیدند. ارتش آمریکا که به مثابه قسمتی از ارتش انگلیس در ایران عمل می‌کرد، با اینکه پرسنل جنگی و عملیاتی نداشت و صرفاً برای اجرای خدمات فنی در ایران حضور پیدا کرده بود، معهذا کاملاً نشان می‌داد که آمریکا قصد کرده است از سیاست انزواطلبی سنتی خود خارج شود و بخصوص در منطقه خاورمیانه حضور فعالی داشته باشد. علت تصمیم آمریکا به خروج از انزوای سیاسی، که اولین آثار آن در سال ۱۹۴۱ [۱۳۲۰] در ایران پدیدار شد، به اوائل جنگ جهانی دوم باز می‌گردد که سیاست آن کشور بر مبنای تقویت قدرت آمریکا در مقابله با پیش آمدها و حمایت از انگلیس در مواقع بحرانی قرار گرفت و اتخاذ این سیاست نیز مرهون قانون وام و اجاره بود. آمریکا قانون وام و اجاره را فقط باین جهت وضع کرد که اعتقاد داشت كمك به دشمنان دول محور برای دفاع از خودشان، نوعی دفاع از ایالات متحده محسوب می‌شود.»


منبع .سرریدر بولارد و سرکلارمونت‌اسکراین‌، شترها باید بروند، تهران، انتشارات البرز، 1374، چاپ چهارم، صص 75- 76