هر سال در ارگ جشن بزرگی دارند که در این مراسم شتری را قربانی می‌کنند و گوشت آن را به وزیران و اعیان دولت می‌دهند. این مراسم را قربانی اسماعیل، می‌گویند که از جشن‌های بزرگ است

عید قربان، یکی از اعیاد بزرگ ایرانیان از گذشته دور تا کنون بوده است. مراسم این روز خاص در دوره‌های مختلف به اشکال متفاوتی برگزار می‌شد. چنانچه در دوره قاجار، بخش مهمی از مراسم در ارگ شاه انجام می‌گرفت. یوشیدا ماساهارو، نخستین فرستاده ژاپن به ایران، مراسم این روز را در کتاب خود اینگونه به تصویر کشیده است:
«هر سال در ارگ جشن بزرگی دارند که در این مراسم شتری را قربانی می‌کنند و گوشت آن را به وزیران و اعیان دولت می‌دهند. این مراسم را قربانی اسماعیل، می‌گویند که از جشن‌های بزرگ است. در این روز در راه خدا قربانی می‌کنند. شترهای قربانی را طور خاصی پرورش می‌دادند که با طرز پرورش شترهای معمولی فرق داشت. برای مراسم قربانی کردن شتر، مذبحی در باغ میانی ارگ وجود داشت. حدود دویست ملا در آنجا حاضر می‌شدند. چند جوان با شمشیر مخصوصی شتر را می‌کشتند. این شمشیر را نیز کرده بودند چنان که در آفتاب می‌درخشید. به يك اشاره ملای بزرگ، شترکش‌ها شتر را می‌کشتند، و حيوان هنوز جان می‌کند که آن را چند تکه می‌کردند. شاه، شاهزادگان، وزیران و بزرگان دولت در این روز لباس‌های فاخر و مرصع خود را پوشیده و کنار قربانگاه به ردیف ایستاده بودند و مراسم را می‌دیدند. شترکش‌ها پس از خرد کردن گوشت شتر، تکه‌های آن را روی مذبح می‌گذاشتند. به فرمان و اشاره شاه و بنا به مرسوم، این گوشت میان عده زیادی از اعیان دولت تقسیم می‌شد.»


منبع: یوشیدا ماسا‌‌‌هارو، سفرنامه یوشیدا ماسا‌‌‌هارو،‌‌‌‌‌ترجمه ‌‌‌‌هاشم رجب‌زاده، مشهد، مؤسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، 1373، ص 180