در ایران به جز مالیات مستقیم «تای» و «اد» مالیات مهم دیگری وجود ندارد‌. «تای» مالیات مستقیم و حقیقی است.

یکی از منابع درآمدی حکومت صفویان، مالیات بود. حتی می‌توان گفت مالیات اصلی‌ترین منبع درآمدی صفویان محسوب می‌شد. مالیات در دوره صفویه اشکال زیادی داشت؛ اما فقط دو نوع آن «تای» و «اد» مهم‌تر از سایر مالیات‌ها بودند:

«در ایران به جز مالیات مستقیم «تای» و «اد» مالیات مهم دیگری وجود ندارد‌.‌ «تای» مالیات مستقیم و حقیقی است زیرا شاه تقریباً به پول ما در حدود پانزده «سل» از هر «آرپانت» زمین مالیات وصول می‌کند اگر سرزمین ایران مثل کشور فرانسه بود این مالیات برای شاه ملیون‌ها «سل» عایدی فراهم می‌کرد؛ ولی ایران کشوری کوهستانی است و سراسر آن را کوير و اراضی لم‌یزرع فرا گرفته است و اراضی قابل زراعت آن نیز فقط از چند جويبار كوچك مشروب می‌شود. در ایران پس از گذشتن زمستان که معمولاً کوتاه و زودگذر است دیگر باران نمی‌بارد‌. »



منبع: نیکلاس سانسون، سفرنامه سانسون، ترجمه تقی تفضلی، تهران، بی‌نا، 1346، صص 133- 134