در زمان حاکمیت سپهبد ایادی بود که بهائی‌‌‌‌ها در مشاغل مهم قرار گرفتند و در ایران بهائی بیکار وجود نداشت. در دوران قدرت ابادی تعداد بهائی‌‌‌‌‌های ایران به سه برابر رسید

حضور بهائیان در حکومت پهلوی از همان ابتدا گسترده نبود؛ بلکه آن‌ها در برخی ازدوره‌ها و به دلیل نقش مثبت خود در بعضی از تحوولات سیاسی، نفوذ گسترده پیدا کردند. تا جایی که تمام بهائیان توانستند به کاری خاص مشغول شوند:
 
«ارتش شاهنشاهی نیز همانند سایر نهاد‌‌‌‌‌های دولتی از استخدام بهائیان خودداری‌‌‌‌ می‌نمود، در حالی که یکی از مهمترین نهاد‌‌‌‌‌های مورد توجه بهائیت ارتش بود و افراد زیادی در آن مشغول به کار شده بودند. بعد از سرکوب قیام ۱۵ خرداد عناصر بهائی همچون ایادی، سرتیپ خسروانی و امثالهم که در این اقدام نقش جدی و مؤثری داشتند احساس قدرت و برتری‌‌‌‌ می‌نمودند. به همین دلیل تصمیم داشتند تا از این فرصت به نحو احسن بهره جسته و برای همیشه خود را تثبیت نمایند. از این رو به یکباره حضور آن‌‌‌‌ها در ادارات دولتی افزایش یافت. ارتشبد فردوست در این خصوص‌‌‌‌ می‌گوید در زمان حاکمیت سپهبد ایادی بود که بهائی‌‌‌‌ها در مشاغل مهم قرار گرفتند و در ایران بهائی بیکار وجود نداشت. در دوران قدرت ایادی تعداد بهائی‌‌‌‌‌های ایران به سه برابر رسید. بسیاری از بهائی‌‌‌‌ها در مقابل مذهب‌‌‌‌‌ می‌‌نوشتند «مسلمان» و حال آنکه بهائی بودند.»


منبع: شاداب عسگری، بهائیان نظامی در حکومت پهلوی دوم، تهران، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1396، ص 235