غلامعلی اویسی، از افسران ارشد رژیم پهلوی، از ایران گریخت و با حمایت سازمان‌های اطلاعاتی غرب، فعالیت‌های تروریستی علیه حکومت اسلامی را از خاک عراق و ترکیه آغاز کرد. اویسی به عنوان فرمانده نظامی تهران، مسئول شهادت بسیاری از مردم در جمعه سیاه (۱۷ شهریور) بود. پس از برکناری شریف امامی از نخست‌وزیری، اویسی در صدد تشکیل دولت نظامی برآمد، اما این سمت به ارتشبد ازهاری رسید. اویسی علاوه بر وظایف نظامی خود، مدتی نیز سرپرست وزارت کار بود. در دی ماه ۱۳۵۷، پس از سقوط کابینه ازهاری، به بهانه معالجه از ایران خارج شد و درخواست بازنشستگی کرد.

غلامعلی اویسی از زمره نخستین افسران عالیرتبه متواری رژیم پهلوی بود که با سرمایه سرویس‌های اطلاعاتی غرب فعالیت‌های تروریستی علیه حکومت اسلامی را از خاک عراق و ترکیه آغاز کرد. ارتشبد اویسی در مقام فرماندهی نظامی تهران موجب شهادت بسیاری از مردم در روز 17 شهریور یا جمعه سیاه شد. پس از برکناری شریف ‌امامی از ریاست دولت، اویسی در صدد تشکیل دولت نظامی برآمد ولی قرعه به نام ارتشبد ازهاری افتاد و اویسی علاوه بر مشاغل نظامی خود سرپرست وزارت کار شد ولی آن هم دوامی نداشت و دی ماه 1357 پس از سقوط کابینه ازهاری به بهانه معالجه از ایران خارج شد و تقاضای بازنشستگی کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایالات متحده، که منافع خود را در منطقه در خطر می‌دید، با حمایت از تجاوز نظامی عراق به ایران و کودتای نوژه، به دنبال سرنگونی نظام نوپای اسلامی از طریق تجهیز و تقویت مخالفان رژیم بود. رهبر شاخه نظامی کودتای نوژه، سرهنگ دوم محمدباقر بنی‌عامری، از همکاران فعال و نزدیک اویسی بود. در آستانه کودتای نوژه، اویسی تماس‌های خود را با کشورهایی که به دنبال تغییر رژیم در ایران بودند، افزایش داد و با انور سادات، رئیس‌جمهور مصر، صدام حسین، رئیس‌جمهور عراق، و مقامات آمریکایی از جمله الکساندر هیگ، وزیر امور خارجه آمریکا، دیدار و در مورد هماهنگی‌های لازم مذاکره کرد.