تولد اسرائیل، آزمونی دشوار برای جهان اسلام بود. در حالی که مردم ایران با شناسایی این رژیم مخالف بودند، دولت ساعد به شکلی پنهانی آن را به رسمیت شناخت، اقدامی که روابط ایران با کشورهای عربی را به تیرگی کشاند. اما این وضعیت دیری نپایید؛ با روی کار آمدن مصدق، ورق برگشت و انحلال کنسولگری ایران در بیت‌المقدس، نه تنها روابط با جهان عرب را ترمیم کرد، بلکه افکار عمومی عرب را نسبت به نهضت ملی ایران تغییر داد.

بعد از تشکیل رژیم اسرائیل، به رسمیت شناختن موجودیت آن به یکی از چالش‌های بزرگ دنیای عرب و کشورهای اسلامی تبدیل شد.مردم مسلمان ایران نیز علیرغم آنکه مخالف شناسایی اسرائیل بودند؛ اما دولت ساعد به صورت مخفیانه و دوفاکتو این کشور را به رسمیت شناخت و همین موضوع رابطه‌ایران و کشورهای عرب را که از شناسایی اسرائیل خودداری کرده بودند، وارد مرحله جدیدی کرد:
«همین که حکومت ساعد مراغه‌ای در دی ماه ۱۳۲۸ ژانویه ۱۹۵۰) در دوره فترت بین مجلس پانزدهم و شانزدهم دولت اسرائیل را برسمیت شناخت و در بیت‌المقدس اشغالی سرکنسولگری دایر کرد، یکباره مناسبات ایران با جهان عرب به سردی گرایید و حالت خصومت‌آمیزی نسبت به‌ایران در کشورهای عربی ایجاد شد. استدلال ساعد مراغه‌ای در این اقدام، وجود تعداد زیادی بازرگان یهودی ایرانی تبار در فلسطین و حفظ حقوق آنان بود که به هیچ وجه اعراب را قانع نمی‌ساخت. تا اینکه مصدق به زمامداری رسید و وضع بکلی عوض شد. در جلسه ۱۶ تیرماه ۱۳۳۰ مجلس شورای ملی دکتر حسین فاطمی معاون نخست‌وزیر در پاسخ سؤال یکی از نمایندگان در مورد شناسایی اسرائیل گفت: «دولت ایران دیروز تصمیم خودش را اجرا کرد و ژنرال کنسولگری که در بیت‌المقدس بود منحل کرد و رسیدگی به کار آنجا را به عمان محول نمود. از این طرف هم دولت مصمم نیست راجع به شناسایی رسمی دولت اسرائیل اقدام دیگری بکند و نماینده‌ای هم از اسرائیل در ایران قبول نکرده و نخواهد کرد.» این اقدام دولت ایران اثر معجزه آسایی داشت و یکباره افکار عمومی جهان عرب را نسبت به نهضت ملی ایران تغییر داد.»


منبع: عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تاریخ روابط خارجی ایران، از پایان جنگ جهانی دوم تا سقوط رژیم پهلوی، تهران، مؤلف، 1368، ص 49