پرویز ثابتی، افسر ساواک با سابقه‌ای درخشان و آموزش‌های ویژه در اسرائیل، از عوامل کلیدی و تاثیرگذار در سازمان اطلاعات و امنیت ایران در دهه‌های 1340 و 1350 بود. روابط نزدیک با موساد و مداخله در امور خارج از اختیاراتش، او را به یکی از چهره‌های شاخص و در عین حال بحث‌برانگیز این دوران تبدیل کرد.

پرویز ثابتی، فرزند حسین ثابتی، در سال ۱۳۱۵ در سنگسر، سمنان، از خانواده‌ای بهائی به دنیا آمد. او در بهمن ۱۳۳۷ با معرفی ضرابی (مدیرکل نهم ساواک) به استخدام ساواک درآمد و به سرعت در این سازمان پیشرفت کرد. آموزش‌های ویژه‌ای در اسرائیل گذراند و روابط نزدیکی با موساد داشت. در اوایل دهه ۱۳۵۰، به عنوان «سخنگوی ساواک» و «مقام امنیتی» شناخته شد و از گردانندگان اصلی سازمان به شمار می‌آمد. او با ارتباطاتش با موساد و عوامل آن در ایران، حتی در امور نمایندگی‌های ساواک در خارج از کشور که خارج از حوزه اختیاراتش بود، دخالت می‌کرد. یکی از تاریک‌ترین بخش‌های فعالیت وی، ریاست بر کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک بود.ثابتی در سال 1352 توسط ارتشبد نصیری، رئیس ساواک، به سمت مدیرکل اداره سوم (امنیت داخلی) عیین و عملاً همه کاره ساواک شد.