آمریکا و شوروی دو ابرقدرتی بودند که پس از جنگ جهانی دوم از استعمارزدایی حمایت کردند. البته انگیزه‌ها و محرک‌های این دو کشور در اتخاذ این سیاست بایکدیگر شبیه بود. هر دو به منافع خود می‌اندیشیدند و لاغیر:

شاه هنوز برای پیوستن به طرح کودتا مردد بود. وی به روزولت گفت که ماجراجو نیست و نمی تواند دست به ماجراجویی بزند. لحن روزولت تندتر شد...

در شهریور 1320 روسها از شمال و انگلیسی ها از جنوب به ایران حمله کردند و بی طرفی ایران در جنگ جهانی دوم را نقض کردند. آنان علاوه بر حمله زمینی حملات هوایی نیز انجام دادند تا ایران بلافاصله تسلیم شود. آنها تلاش کردند تا به نفع متفقین دست به تبلیغ هم بزنند . . .

برخلاف آنچه به ظاهر به نظر می رسد، روابط انگلستان و ایالات متحده همیشه نیز خوب نبوده است. از جمله اختلافاتی که آنان در زمان جنگ جهانی دوم در ایران داشتند. اگرچه این اختلافات کوچک بود، اما ایرانیان از انگلستان منزجر را به ایالات متحده امیدوار می کرد؛ امیدی که در کودتای 28 مرداد 1332 به یاس تبدیل شد. یکی از اختلافهای انگلیس و آمریکا در ایران مربوط به ...

شاه خواست با آنها ملاقات کند. وقتی به آنجا رفت صندلی گذاشتند در بیرون منتظر ماند. مرحوم علاء وزیر دربار و سهیلی وزیر امور خارجه بود. به شاه خیلی بد گذشت.

گفت‌وگوی خصوصی محمد رضا پهلوی و روزولت، رئیس جمهور وقت آمریکا در کنفرانس تهران که در روزهای ۲۸ نوامبر تا ۱ دسامبر سال ۱۹۴۳ برگزار شد. در این کنفرانس چرچیل، نخست وزیر بریتانیا و یوزف استالین، رهبر اتحاد شوروی (سابق) نیز حضور داشتند.

مردی با هیکل لاغری در اتومبیل را گشود و کنار من در صندلی عقب نشست، من پتو را کنار کشیدم... شاه پس از یک نگاه کوتاه، دستش را به طرف من دراز کرد و گفت: شب بخیر آقای روزولت.