در این تصویر جمعی از سواران ارتش مجاهدین در تهران در روز ورود ستارخان به تهران مشاهده می شوند.

ستارخان معروف به سردار ملی در حدود سال 1245ش در قره باغ آذربایجان به دنیا آمد. ستارخان در ابتدا به صورت جوانی عیارمنش زندگی می‏‌کرد اما پس از آغاز نهضت مشروطه، در صف مجاهدان قرار گرفت و رشادت‏های فراوانی از خود نشان داد.

آنچه منتشر می‌شود نامه‌ای است از ستارخان سردار ملی به ریاست وزراء ایران در سال 1331 قمری که وی هم طی دستوری به وزارت خارجه دستور پیگیری می‌دهد

ستار خان در روزهای آخر عمر - باقر خان بر بالینش ایستاده است

                           

ستارخان (سردارملی) و باقرخان شهید(سالار ملی) دو تن از مبارزان آذربایجانی علیه استبداد شاهان

رئیس مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران گفت: ستارخان به جرم حمایت از دستورات مرجعیت نجف در مبارزه با استبداد روشنفکری شکست خورده و از میدان خارج می‌شود به این ترتیب ستارخان قربانی استبداد روشنفکری در ایران است

ستارخان و باقرخان دو مجاهد تربیت شده انجمن تبریز بودند که «ابتدا به عضویت در انجمن حقیقت که یکی از مراکز مشروطه‌خواهان تبریز بودند در آمدند،‌سپس به انجمن ایالتی تبریز رفته‌اند و آمادگی خود را برای خدمت به مشروطه اعلام داشتند

من هیچ وقت گریه نمی کنم چون اگر اشک می ریختم آذربایجان شکست می خورد و اگر آذربایجان شکست می خورد ایران زمین می خورد

ستارخان فرزند حاج حسن بزاز قره داغی در ۱۲۸۴ق در قره داغ متولد شد. او از سواد چندانی بهره‌مند نبود و در تبریز به خرید و فروش اسب مشغول بود. ستارخان که در دسته لوطیهای محل امیرخیز تبریز بود مدتی کوتاه به کدخدایی این محله انتخاب شد و بعد به دسته تفنگداران ویژه ولیعهد مظفرالدین میرزا پیوست ...

ستارخان و فرزند خردسال وی یدالله ستاری

کامروز خسروی جاوید گفت: بعد از استقلال جمهوری آذربایجان، نویسندگان آذربایجان شوروی در پی‌ تحریف تاریخی هستند و متاسفانه در این سنوات اخیر جعل تاریخی توسط بازمانده حزب دموکرات ایران دامن زده می‌‌شود که اهداف ستارخان ملی نبوده است.

اعدام محمدخان و کریم خان ( دو تن از برادرزادگان ستارخان سردار ملی ) به وسیله چوبه دار توسط قوای دولتی در ایام مشروطیت

ستارخان و باقرخان به اتفاق گروهی از مجاهدین مسلح تبریز در منطقه مهرآباد تهران

ستارخان مشهور به سردار ملی از مبارزان مشروطه‌خواه، ۲۵ آبان ۱۲۹۳ هجری خورشیدی درگذشت.

ستارخان سردار مقاومت آذربایجان و جنبش مشروطیت نوشته بود:من هیچ وقت گریه نمی کنم چون اگه اشک می ریختم آذربایجان شکست می خورد و اگر آذربایجان شکست بخورد ایران زمین می خورد…اما تو مشروطه دو بار اون هم تو یه روز اشک ریختم.