میرزادی عشقی از جمله شعرای به نامی بود که دغدغه آزادی و عدالت داشت. شعر و یادداشت های او در خدمت مردم و جامعه بود. او منتقدی بود که بی پروا سخن می گفت. همچنان که حتی در نقد فرد قلدر مثل رضاخان نیز صریح می نوشت و می گفت. همین روحیه نیز سبب شد که منتقدینش نتوانستند، زبان او را برتابند. همچنان که در نقطه مقابل، مردم او را بسیار دوست داشتند . . .

در میان اشعار عتراضی میرزاده عشقی که ویژگی مشترک همه آنها همین ویژگی اعتراضی (چه اعتراض به دولت و نمایندگان و مردم و حتی برخی جاها اعتراض به آفارینش و فلک و . . .) شعر جالبی وجود دارد که اعتراض شاعر بیش از هر چیز در بستری از وطن پرستی اش خود را نشان می دهد . . .

میرزادی عشقی از جمله شعرای به نامی بود که دغدغه آزادی و عدالت داشت. شعر و یادداشت های او در خدمت مردم و جامعه بود. او منتقدی بود که بی پروا سخن می گفت. همچنان که حتی در نقد فرد قلدر مثل رضاخان نیز صریح می نوشت و می گفت. همین روحیه نیز سبب شد که منتقدینش نتوانستند، زبان او را برتابند. همچنان که در نقطه مقابل، مردم او را بسیار دوست داشتند . . .

فیروز خردمند در « شرح حال میرزاده عشقی » درباره روز ترور و تشییع جنازه عشقی می‌ نویسد : « . . . هنوز به چهارراه سید علی نرسیده بودند که فرخی قطعه معروف ماده تاریخ عشقی را به این شکل ساخت

فیروز خردمند در « شرح حال میرزاده عشقی » درباره روز ترور و تشییع جنازه عشقی می‌ نویسد : « . . . هنوز به چهارراه سید علی نرسیده بودند که فرخی قطعه معروف ماده تاریخ عشقی را به این شکل ساخت . . .

پیراهن خونینش را روی جنازه‌اش گذاشته و تابوت را به مسجد سپهسالار بردند. صبح روز بعد تمام تهران عزادار بود. دانشمندان، دانش آموزان، کاسب کارها واهالی محل طوق و علم بلند کرده و جنازهٔ شاعر جوان را در حالی که پیراهن خونین او روی تابوت بود برداشته و حرکت کردند. هر کس جنازه را می‌دید می‌گریست و می‌گفت: تهران چنین سوگواری را یک بار دیگر نخواهد دید

میرزاده عشقی، فارغ التحصیل مدرسه سلطانی و دارالفنون استامبول که در رشته علوم اجتماعی و فلسفه صاحب نظر بود، پیش از قتل ناجوانمردانه اش، یک بار در کابینه وثوق الدوله، در اداره نظمیه تهران توقیف گردیده بود و پس از آزادی، در معیت صمصام السلطنه بختیاری به اصفهان سفر کرده بود و تا مدتی در آن جا اقامت داشت.

قبر مرحوم میرزاده عشقی شاعر و روزنامه نگار آزادی خواه ایرانی در دوره مشروطه که در سال 1303 به دستور رضاخان ترور شد. قبر او در قبرستان ابن بابویه در شهر ری قرار دارد.