در این سند قطعنامه دومین کنگره سازمانهای جبهه ملی ایران در اروپا مشتمل بر تقدیر از قیام 15 خرداد و محکوم نمودن محمدرضا پهلوی در واقعه مذکور ، درخواست آزادی زندانیان سیاسی ، ... را مشاهده می نماییم.

15 خرداد 1342 نقطه عطفی در تاریخ مردم ایران بود. از یک طرف مردم دانستند که دیگر نمی توانند با شاه و ایادی اش سازش کنند و از سوی دیگر حکومت پهلوی نیز فهمید که نمی تواند به عنوان پشتوانه بر روی این مردم حساب باز کنند. از این رو پول نفت کشور از این پس به جای اینکه صرف توسعه کشور شود، صرف هزینه های نظامی شد . . .

اردیبهشت 1357 با تمام حوادث و تب و تابش در قم گذشت و اول خرداد رسید. از ساواک قم به پدرم زنگ زدند که به ساواک تشریف بیاوردید. پدرم وقتی گفت مرا به ساواک احضار کرده اند همه ی خانواده و آشنایان ناراحت و مضطرب شدند و حتی بعضی ها گریه کردند...

پس از قیام عظیم 15 خرداد، رژیم شاه کوشید تا این قیام مردمی را به خارج از مرزهای ایران وصل کرده و بدین ترتیب از اهمیت آن بکاهد؛ لذا در ادعایی که هیچ سندی درمورد آن ارائه نکرد مدعی شد که مخالفان رژیم با دریافت پول از خارج(مشخصا از جمال عبدالناصر) واقعه 15 خرداد را رقم زده‌اند.

پس از قیام خونین 15 خرداد 1342، یک روحانی مشهدی در حالی که دستش را بالای چارچوب پنجره قدیمی بیت امام (ره) در قم گرفته بود، به ارائه گزارشی از فجایع 15 خرداد در محضر امام(ره) و جمعیت کثیری که به بیت مراجعه کرده بودند پرداخت. در این سخنرانی 35 دقیقه‌ای، امام(ره) 20 دقیقه گریست. آن روحانی که تنها سه سال از معمم شدنش می‌گذشت شیخ عباس واعظ طبسی بود

همان طور‌که دیدیم قیام 15 خرداد برطبق برنامه و با تصمیم قبلی گروهها نبود اما برخوردی که رژیم حاکم با آن کرد و کشتاری که انجام گرفت خودبخود بسیاری از افراد هم عقیده را بهم نزدیک ساخت و آنها را به گروه‌بندی وادار نمود تا نظم و ترتیبی درکار پیدا نمایند در تهران و بسیاری از شهرها کم‌کم جلسات چند نفری پیدا شد که اخبار را بهم می‌دادند، تراکت و اعلامیه‌ها ...