معمولا فرح را در مقابل محمدرضاشاه به عنوان شخصی دموکرات منش توصیف می کنند. جالب این است که حتی برخی از رجال خارجی، من جمله پارسونز، سفیر ایالات متحده در ایران  نیز چنین باوری در مورد فرح دارد. این در حالی است که به واقع فرح اینگونه نبود. توصیفی از وضعیت دفتر ملکه به خوبی می تواند این واقعیت را نشان دهد . . .

مادر، برادران و خواهران شاه، هر یک برای خود دفاتر مخصوصی داشتند که در آن گروه کثیری به کار مشغول بودند. ولی اهمیت هیچکدام به پای دفتر مخصوص شهبانو- که از نظر مراتب قدرت و نفوذ بلافاصله پس از دفتر مخصوص شاه قرار می گرفت – نمی رسید.

در میان اطرافیان ملکه آدمها متکبر و پر نخوت فراوان بودند، و به همین جهت بر کارمندان دفتر مخصوص جوی آکنده از ترس و دلهره حاکمیت داشت. در چنین وضعی هم طبعا هیچکدام جرات نمی کردند آزادانه سخن بگویند و ناگزیر به رعایت نوعی خودسانسوری بودند.