به جز سیاست موازنه منفی و موازنه مثبت، یک جریان تاریخی دیگر معروف به «نیروی سوم» هم وجود داشت، که طرفداران آن معتقد بودند در مقابل فشار روس و انگلیس باید به یک نیروی سوم خارجی پناه برد…
نخستین تماس های رسمی برای ایجاد روابط دیپلماتیک و تجاری میان ایران و ایالات متحده امریکا در نیمه قرن نوزدهم و اوایل سلطنت ناصرالدین شاه برقرار گردید. هنگامی که میرزا تقی خان امیرکبیر به صدارت رسید، ایران در چنبره سیاست های امپریالیستی روسیه تزاری و بریتانیای کبیر قرار داشت. امیرکبیر در نظر داشت تا با توسعه روابط خارجی ایران با دیگر کشورهای مغرب زمین،...
مقایسه‌ی خط‌مشی مشروطه‌طلبان و جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که در انقلاب مشروطه هرچند دستیابی به استقلال سیاسی همواره مورد توجه بود، اما دنبال کردن خط‌مشی‌های ائتلاف با دول سوم و همچنین سیاست‌هایی که بهانه‌ی بیشتری برای مداخله‌ی قدرت‌های بزرگ در امور ایران را می‌داد باعث شد تا روسیه و انگلیس در آن زمان بیش از پیش در امور داخلی ایران دخالت کنند.
رضاخان اعتقاد داشت که در دنیای پساجنگ و برتری آلمان بر متفقین، می تواند با توسعه روابط با آلمان جایگاه ویژه ای برای سلطنت پهلوی در منطقه کسب نماید و درنتیجه پایه های استبداد داخلی خود را مستحکم تر نماید...
