میرزا ابوالقاسم فراهانی از جمله افراد لایقی است که در دوره محمدشاه، به سرنوشت بسیاری از نخبگان و وطن دوستان ایرانی دچار شد.

ساختار قدرت سیاسی در‌ عصر‌ پهلوی‌ دوم (از فـردای کـودتای ٢٨ مـرداد سال ١٣٣٢) به طور کلی حکایت‌ از‌ ساخت‌ آمرانه ای می کرد کـه شخص محمدرضاشاه تمامی قدرت را به تنهایی در رأس‌ هرم‌ در‌ اختیار خود داشت و به بازیگر اصلی عرصه سیاست و اجتماع در کـشور تـبدیل شـده بود‌.

اگر اظهارات محمدرضاشاه در رابطه با الهام گرفتن از ائمه و یا دیدن آنها و مأموریت یافتن از سوی خدا را به حسای دیوانه بودن نویسنده نگذاریم، می توانیم بگوییم که او دارای ذهنی مشوش و آشفته می باشد. این در حالیست که وی تنها در مواقعی خاص به مذهب متوسل شده و اساساً با گروههای مذهبی مخالفت جدی داشت.

انجمن مخدرات وطن یکی از انجمنهای زنان بود که در سال/ 1289ش /در تهران تأسیس شد و ریاست آن را زنی به نام بانو آغا بیگم عهده دار بود. از اهداف این انجمن دفاع از استقلال میهن، مخالفت با استقراض از بیگانگان، جلوگیری از خرید کالای خارجی، تبلیغ برای کالاهای داخلی از جمله پوشیدن لباس دوخت ایرانی با پارچه های ایرانی و ... بود. از دیگر کارهای مهم و قابل توجه ...

در خاطرات عزیزالسلطنه نقل شده است که پس از عزل محمد علی شاه وقتی می خواستند ردای سلطنت را به احمد شاه بپوشانند گریه می کرده و می گفته : (... گریه زیادی فرمودند ، گفته بودند من سلطنت نمی خواهم ، به پدر من چه کردند که به خود من بکنند . می خواهند خودشان سلطنت کنند . اسم من را بدنام می کنند ، این چه سلطنتی است که آدم اختیار چیزی را ندارد) و اینگونه بود ...

امام خمینی پس از بازگشت به وطن پیامی را به دولت موقت داد این مووضع در روزنامه کیهان آن سالها بازتاب جالبی داشته است. جالب است که دولت بختیار آنقدر تحت فشار بوده که تلویزیون را قطع کرده اما وی مصاحبه کرده و بیان داشته که وی دستور قطع تلویزیون را نداده است.

دل تو تا ابد برای تپش/غیرعشق و جنون نمی خواهد

ناصر حجازی که به کویت سفر کرده بود در اثنای جنگ تحمیلی به ایران باز گشت وی از دروغ های کویتی ها و خوشحالی آنان از تصرف خاک ایران توسط بعثی ها دراین گفتگو ابراز تاسف و ناراحتی کرده است. البته جالب اینجاست که خوشحالی کویتی ها دیری نپایید و دشمن بعثی بعد از ناکامی از حمله به کشورمان خاک کویت را نیز در جنگ دوم خلیج فارس به تصرف خود درآورد.

ای وطن ای مادر تاریخ ساز/ ای مرا بر خاک تو روی نیاز