در میان اشعار عتراضی میرزاده عشقی که ویژگی مشترک همه آنها همین ویژگی اعتراضی (چه اعتراض به دولت و نمایندگان و مردم و حتی برخی جاها اعتراض به آفارینش و فلک و . . .) شعر جالبی وجود دارد که اعتراض شاعر بیش از هر چیز در بستری از وطن پرستی اش خود را نشان می دهد . . .
روز هجدهم شوال ١٣٣٣، مشهدى على‌اکبر، کلانتر طایفه ده بزرگى از طوایف بزرگ قشقائى، با سى چهل سوار داوطلبانه به سوى برازجان حرکت کرد تا به جنگ علیه انگلیسى‌ها بپردازد. وى از سوى اهالى مشایعت شد، مردم سینه‌زنان و همراه با دسته موزیک او را بدرقه کردند.
