زن ایرانی در دوره باستان به یکی از بهترین جایگاههای شایسته خود دست می یابد که هنوز هم بسیاری از کشورهای امروز جهان و جنبشهای آزادیخواهانه و برابری جویانه زنان در آرمانها و آرزوهای خود درصدد دستیابی به آنها هستند. داشتن شخصیت حقوقی و مالی مستقل، حقوق و امتیازهای برابر با مردان . . .
۰
زن ایرانی در دوره باستان به یکی از بهترین جایگاههای شایسته خود دست می یابد که هنوز هم بسیاری از کشورهای امروز جهان و جنبشهای آزادیخواهانه و برابری جویانه زنان در آرمانها و آرزوهای خود درصدد دستیابی به آنها هستند. داشتن شخصیت حقوقی و مالی مستقل، حقوق و امتیازهای برابر با مردان، مدیریت و سرپرستی بنگاههای کشاورزی وصنعتی در جامعه ای تک همسری تنها نمونه هایی از آن است. واژه مادر در اوستا و سنسکریت «ماتری» است که به معنای پرورش دهنده می باشد. خواهر را «سواسری» یعنی وجود مقدس و خیرخواه می نامند و زن شوهر دار به صفت «نمانوبشی» یا نگهبان خانه نامید شده است. زن در ایران باستان مقامی بسیار والا و ارجمند داشته است و زن ایرانی در دوره هخامنشان درکلیه امورهمچون مردان به کار و پیشه مشغول بوده است. این ادعا را کشف سنگ نوشتهای گلی در تخت جمشید به اثبات می رساند.
منبع:
مهدی اقبالی مهدی آبادی، زنان در تاریخ کهن ایران، تهران، نشرپردیسان ،1386 ص 26
cafetarikh.com/news/36250
تگ ها
جدیدترین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.