در کتاب پاسخ به تاریخ شاه به اشتباه خود در ایجاد حزب رستاخیز نیز اعتراف کرده و ایجاد آن را اشتباهی بزرگ عنوان می‌کند. شاید بتوان این اعتراف را تنها اعتراف شاه به اشتباهاتش دانست، در حالیکه در سایر موارد تلاش می‌کند به نوعی خود را اشتباهات و اتهامات تبرئه نماید.

به گواه تاریخ و خاطرت اکثریت دولتمردان عصر پهلوی، چاپلوسی و تملق یکی از مولفه های بارز تمامی نخبگان سیاسی این دوره می باشد. درواقع نخبگان سیاسی بدون تملق و اظهار عجز و لابه در پیشگاه پهلوی دوم نمی توانستند مدارج عالی پشرفت و ترقی را سپری نمایند. ..

در اسفند ۱۳۱۲ شمسی ، پا پیوست مدرسه عالی تجارت به مدرسه عالی حقوق و علوم سیاسی ، رسما دانشکده حقوق گشایش مییابد ...

همیشه اداره ثابتی (اداره کل سوم ساواک)، مسئول بازرسی، اظهار نظر و تصفیه نهایی کاندیداهای مقامات سیاسی بود و هویدا از این طریق توانسته است سوابق چندین نفر را که سابقه شبهه‌انگیزی داشته‌اند، روشن کند.

اعمال فشار و سخت‌گیری رژیم پهلوی علیه انقلابیون در سال‌های 1356 و 1357 به چنان حدی رسید که نمایندگانی از «کمیته بین المللی صلیب سرخ» برای بازدید از وضعیت زندانیان سیاسی به ایران عزیمت کردند. صرف نظر از جنبه‌ی تبلیغاتی این اقدام و عدم تأثیری که بر سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ی رژیم داشت، در سند امروز می‌بینیم که چگونه «پرویز ثابتی» خواسته است تا زندانی‌های ...

روابط ایران و عراق در دوران سلطنت محمدرضاشاه تحت تأثیر موضوعات مختلفی همچون مسائل ایدئولوژیک، اختلافات مرزی، موضوع عتبات و کردهای مقیم دو کشور قرار داشته است. البته ریشه اختلافات دو کشور به دوران پیش از آن و سیطره عثمانی‌ها بر عراق بازمی‌گردد و با توجه به حکومت‌های دو کشور با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بوده است.

در دوره قاجار استفاده از القاب و عناوین خاص در میان مردم و مقامات رسمی لشکری و کشوری رواج زیادی پیدا کرد. این القاب که معمولاً با جایگاه سیاسی و اجتماعی افراد مرتبط بود، با جابه جایی سمت‌ و جایگاه آنان تغییر می‌کرد.

دیدگاه کلی شوروی نسبت به دکتر مصدق، تلفیقی از سیاست محتاطانه، صبر و گاه بی‌اعتنائی بود. «اتحاد شوروی از یک سو به خاطر ملاحظات بین‌المللی و از سوی دیگر متأثر از موضع‌گیری‌های چندگانه حزب توده نمی‌خواست و یا نمی‌توانست در برابر نهضت ضداستعماری ایران آشکارا موضع مخالف و یا موافق داشته باشد. تنها موضع قابل توجه حمایت مطبوعات اتحاد جماهیر شوروی در آغاز ...

با افزایش قیمت نفت، ایران به یکی از مهمترین صادرکنندگان نفت به اسرائیل و غرب تبدیل شد. طبق آمارهای موجود «در این سال درآمد نفت به 5 میلیارد و 600 میلیون دلار و در سال بعد به بیش از 18 میلیارد دلار افزایش یافت.

بعد از روی کار آمدن کانون مترقی و تکنوکرات‌های وابسته به آمریکا، برخی ترجیح داده بودند که به کار داد و ستدشان با ایران مشغول باشند و از در آمدهای نفت که هزینه می‌شد آنها هم سهم خودشان را بگیرند...

قاضی محمد از ملامصطفی بارزانی و همراهانش دعوت نمود تا به ایران بیایند و در شهرهای کردنشین همچون اشنویه، مهاباد و سایر شهرها مستقر شوند. ملامصطفی بارزانی، که 3 هزار جنگجو و 2 هزار خانوار (حدودأ ده هزار نفر) از بارزانیها را همراه داشت، وارد خاک کردستان ایران شد.

مصدق طی بیست و هفت ماه زمامداری خود اجرای دقیق سیاست موازنه منفی را نصب العین قرار داد و بسیاری از قراردادهای استعماری گذشته را از بین برد.

شاه نه تنها مخالفان خود را عقب رانده بود، نیروهای رقیب خود را نیز که در گذشته سهمی از قدرت حکومت را در دست داشتند از صحنه خارج کرده و تمام قدرت و اختیارات حکومت را در دست خود متمرکز ساخته بود...

بعد از سقوط رضاشاه، نشریات و مجلات مختلف مجال تازه‌ای برای انتشار و به اشتراک گذاشتن مطالب خود پیدا کردند. بسیاری از نشریات و روزنامه‌ها به خصوص نشریات اسلامی که تا پیش از آن، به دلیل فضای سیاسی سرکوب و خفقان، مشمول سکوت بودند، در فضای سیاسی جدید توانستند به فعالیت بپردازند...

هملویت معتقد است: «چشمگیرترین و بدیع‌ترین استفاده از رسانه‌های الکترونیکی برای پیام و ارتباط سیاسی تا به امروز، استفاده‌ امام خمینی (ره) از نوار ضبط صوت در طراحی انقلاب 1979 ایران است.»

آیت‌الله خمینی که اکنون رهبری اسلامی بلامنازعی برتر از دیگران و از جمله آیت‌الله شریعتمداری دارد - دست برنخواهد داشت، بلکه هر چه بیشتر به منبع واقعی قدرت خود روی خواهد آورد...

هویدا ظاهراً بعد از سیزده سال نخست‌وزیری هنوز از آن سمت سیر نشده بود و با رقیب دیرین که جای او را در کاخ نخست‌وزیری گرفته بود بر سر عناد بود...

قائله 17 آذر 1321، رویدادی اقتصادی بود که بر اثر قحطی نان و برخی از کالاهای اساسی رخ داد. این قائله، بحرانی اقتصادی بود؛ اما مورد تسویه سیاسی برخی از افراد و گروههای قرار گرفت...

روشن است کـه چگـونگی بـرخـورد بـا ایـن واقـعه مـی‌توانست در سرنوشت سیاسی کشور و نهضت نقش تعیین کننده‌ای داشته باشد و بـه عـاملی بـرای جلب اعتماد محمدعلی شاه و همکاری او و در نتیجه ایجاد همبستگی سیاسی و یا ایجاد بدبینی در او در نتیجه تفرقه سیاسی و آغاز جنگ قدرت میان دربار و مجلس تبدیل گردد.

جدی‌ترین نمونه حکومت نظامی را می‌توان در واقعه 15 خرداد و دستگیری امام خمینی مشاهده نمود. به دنبال این واقعه و اوج گرفتن تظاهرات مردمی، با تصویب هیئت وزیران، 50 روز حکومت نظامی در تهران اعلام شد...