سیاستمدار نامحبوب و جاسوس انگلیس

در صفحات 120-121 کتاب می خوانیم:

حکومت انگلیس برای حفظ منافع خود در ایران و در منطقه به شدت خواستار تثبیت اقتصاد سیاسی ایران بود. به دنبال وقوع انقلاب اکتبر در روسیه، این خواست مبرمتر شده بود. دولتمردان ایران نیز به همان اندازه نگران حفظ وحدت و عادی کردن اوضاع کشور بودند . با این همه آمیزه فقر ملی ، آشوب سیاسی، تفرقه اجتماعی، تضادهای قبیله ای و قومی ، آشفتگی و از هم گسیختگی اقتصادی که در پی انقلاب مشروطه و جنگ جهانی اول پدید آمده بود دستیابی به این هدف را سخت دشوار می کرد. بدین سان حکومت انگلیس (در حقیقت لرد کرزن وزیر امورخارجه) به این نتیجه رسید که باید راه برای نخبگان ایرانی که توان مدیریت لازم را داشتند و هم از لحاظ سیاسی مورد تایید بودند هموار کنند تا بتواند با این وظیفه دشورار روبرو شوند. بدین منظور وزرات خارجه انگلیس با کابینه وثوق الدوله – سیاستمداری نامحبوب- به منظور عقد قراردادی دوجانبه برای کمک فنی و همکاری اقتصادی به مذاکره پرداخت و قرارداد بدآوازه 1298/1991 ثمره این مذاکرات بود. بعد از این قرارداد بود که وثوق الدوله به جاسوس انگلیس شهرت یافت.