فسری آمد و گفت: «آیا می‌دانید این شیئی که آنجاست چیست؟» من هم شناختی ازمهمات نداشتم و اسلحه‌ها را تمیز نمی دادم. پرسیدم: «مگر چه شده است؟» گفت: «این شیئی که می‌بینی شاید چند ساعت دیگر مثلا هشت ساعت دیگر منفجر شود و اگر منفجر شود تا شش کیلومتری اطراف مدرسه رفاه را از بین می‌برد.» یعنی امام و اعوان و انصار همه از بین می‌روند
۰
اقامت امام در مدرسه رفاه مدرسه رفاه با پول اندک دوستان انقلابی ساخته شده بود و پایگاهی برای جمع دوستان بود. برای استقرار امام دوستان دیدند که هر کجا باشند ممکن است رنگ و معنایی پیدا کند. مثلا بگویند امام در منزل فلان ثروتمند وارد شدند و ... لکن مدرسه رفاه که نه بالا شهر بود و نه پایین شهر انتخاب شد. روزی که رژیم شاه سقوط کرد در سراسر کشور پاسخ گویی جز مدرسه رفاه نبود. برادران انقلابی هم در مدرسه رفاه و سپس مدرسه علوی شب و روز تلاش می کردند که هر وظیفه‌ای که به عهده آنان گذاشته شده رابا تمام وجود انجام دهند. مدرسه رفاه در آن زمان زیرزمین‌های تو در تو و تاریکی داشت. وقتی که مقداری فشنگ و اسلحه آوردند انتهای آن زیرزمین‌ها بردیم. گفتیم ببرید آنجا مخفی کنید. بعد دیدیم اوضاع عوض شده و مردم دائما اسلحه‌های زیادی می آورند. به تدریج اسلحه‌ها را تحویل می گرفتیم و روی هم در صحن مدرسه انبار می‌کردیم. از طرفی دیگر منافقین سر راه مدرسه رفاه قرار گرفتند و اسلحه‌ها رابا عناوین مختلف از مردم می گرفتند و مخفی می کردند. بعد از مدت زمانی در مدرسه رفاه کوهی از اسلحه جمع شده بود که انسان با دیدن آن وحشت می‌کرد. در این وضعیت ماجرایی هم پیش آمد و آن این بود که افسری آمد و گفت: «آیا می‌دانید این شیئی که آنجاست چیست؟» من هم شناختی ازمهمات نداشتم و اسلحه‌ها را تمیز نمی دادم. پرسیدم: «مگر چه شده است؟» گفت: «این شیئی که می‌بینی شاید چند ساعت دیگر مثلا هشت ساعت دیگر منفجر شود و اگر منفجر شود تا شش کیلومتری اطراف مدرسه رفاه را از بین می‌برد.» یعنی امام و اعوان و انصار همه از بین می‌روند. من هم فوری یک نفر را با وانت مامور کردم و به اوگفتم اینها را سریع بردار و برو در بیابان بینداز و بیا. آنها بعد از اینکه بمب را برده بودند و در بیابان انداختند گفتند: «بعد از رفتن ما منفجر شد!» منبع: جوان و تاریخ
cafetarikh.com/news/30916
تگ ها
جدیدترین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.