اگـر چـه محمود غزنوی و اخلاف وی نیز نـسب خـویش را بـه شاهان ساسانی می‌رسانده‌اند،امّا با‌ تمسّک‌ به‌ آیۀ{/«انّ اکرمکم عند اللّه اتقیکم»/}، دیگر چندان ضـرورتی نـمی‌دیده‌اند کـه در این نسب‌سازی پا فشاری کنند؛با این همه،با بـه خـدمت‌ گرفتن‌ کارداران‌ ایرانی و مرسوم داشتن بسیاری آداب و رسوم ایرانیان،سعی می‌کرده‌اند تا آنجا‌ که‌ می‌شود جلوی سرکشیها را بگیرند ...

در اﻳﺮان مقارن با سلطنت صفویان و قاجاریه، ﺑﺮﺧﻲ از مردم ﭼﻨﺎن ﺑﻪ آداب دﻳﻨﻲ در ﺗﻐﺬﻳﻪ ‫ﭘﺎیﺑﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﭘﻴﺶ از ﺧﻮردن ﻏﺬا و ﻧﻮﺷﻴﺪن‌ آب ﻳﺎ ﺷﺮﺑﺖ، ﺑﻪ ﻗﺮآن ﻳﺎ ﺗﺴﺒﻴﺢ اﺳﺘﺨﺎره ‫ﻣﻲزدﻧﺪ. ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻏﺬا ﺧﻮردن، ﭼﻨﺪان در ﻧﺰد ﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﻧﺒﻮد . . .

شاهان همیشه برای معمولی ترین رفتارهای روزانه خود آداب و تشریفات خاصی داشته اند. خواب شبانه و حضور در خوابگاه در دوران پادشاهی ناصرالدین شاه نیز قاعده و تشریفات خاصی داشت. دوستعلی خان معیرالممالک در کتاب «یادداشت هایی از زندگی خصوصی ناصرالدین شاه» در این باره می نویسد . . .

اوایل دوران حکومتش هنوز به پزشکش یاکوب پولاک اتریشی می گفت نمی فهمد چطور کسی می تواند با ادوات غذا بخورد چون «مزه از انگشت ها شروع می شود»ناصر الدین شاه سه ماه پیش از نخستین سفرش به اروپا در سال 1252 یاد گرفت که چگونه از این ادوات استفاده کند. بعد جمعی از دولتمردان کشور را به ضیافتی اروپایی مانند دعوت کرد و به همراه زنان حرمسرایش از پشت پرده های چین ...

در آن زمان تقریبا تمام کارهای مربوط به عید، توسط اعضای خانواده انجام میشد که در بیشتر مواقع، همه در یک خانه زندگی میکردند و دست به دست هم داده به خیاطی و خانه تکانی، خرید و پخت و پز میپرداختند

در عهد قاجاریه حمام رفتن در فصل زمستان کار دشواری بود و غالب مردم اواخر پاییز حمام می رفتند و تا شب عید رنگ حمام را نمی دیدند. این وضع منحصر به ایران نبود، فرنگیها هم تا پیش از جنگهای صلیبی اصلاً اطلاعی از حمام نداشتند.

ایرانیان از دیر باز به غذا خوری نه به عنوان صرف غذا و سیر کردن شکم،که به عنوان یک گردهمایی و نشست و برخاست نگاه داشته اند.غذا خوردن به عبارتی یک رخداد اجتماعی محسوب می شده و به همین دلیل رستوران داری و قهوه خانه داری جزو مشاغل و کسب و پیشه قشر متوسط جامعه بوده است

در ماه مبارک رمضان کتاب هایی مناسب مطالعه در این ماه معرفی خواهند شد. کتاب هایی برای مخاطبان بزرگسال، کودک، علاقمندان به مباحث علوم انسانی و موارد متنوع دیگر. از این پس به طور هفتگی بعضی کتاب‌های خوب و مفید که برای این ایام و مناسبت‌های شمسی و قمری آن تناسب دارند، معرفی خواهند شد.

ناصرالدین‌شاه در نخستین سال‌های سلطنت روزه می‌داشت، ولی تا آنجا که من به یاد دارم روزه‌داری را ترک گفته بود اما آداب شهر صیام را به کار می‌بست.