زمانی در ایران قحطی وجود نداشت و سبک و سیاق زندگی کشاورزی ایران به گونه ای بود که طی آن مردم به مقدار لازم اقدام به کاشت محصولاتی چون گندم می کردند؛ در حالی که پس از آن و با ورود کشورهای غربی به طور خاص سبک زندگی کشاورزی ایران به سمت کالاهای تجاری چون تریاک رفت...

در تشریح سیاست دولت انگلیس در ایران در 14 آبان سال 1320 شمسی رادیو لندن گفتار جالبی تحت عنوان «خطاب به ملت ایران» پخش نمود. این گفتار یکی از بی پرواترین و صریح ترین اعترافات دولت انگلیس درباره سیاست استعمارگرانه خود در کشور ما است. به قول مصطفی فاتح بهترین سندی است که ثابت می کند انگلستان در روابط خود با ایارن پایبند به قوانین و سنن بین المللی نبوده ...

یکی از سوالاتی که همیشه ذهن خوانندگان حوزه تاریخ معاصر ایران را به خود مشغول داشته است، این است که آیا به واقع راه آهن شمال- جنوبی که در دوره رضاشاه تاسیس شد مبتنی بر خواسته های انگلیس برپا شده است؟

امیرعباس هـویدا ظـاهرا از اهالی قلم و مطبوعات بود و بـه همین سبب از ابتدای زمامداریش سعی داشت تا روابط ویژه و دوستانه ای با روزنامه نگاران ایجاد کند و از این رهگذر، خبرنگاران‌ و جرایـد‌ را در‌ جهـت اهـداف و تأییـد برنامـه هـای اجرایی فعال سازد.

یکی از راه های استعمار فرهنگی ایرانیان از دیرباز ورود هنرهای نمایشی آنهم با سبک و سیاق غربی و غیر اسلامی آن بوده است. بنا بر این شاهد آن هستیم که این امر به ویژه در دوران پس از مشروطه توسط روشنفکران غرب زده دنبال شد و در دوران حکومت دیکتاتوری رضا خان روندی رو به رشد گرفت.

بی شک یکی از بزرگترین نقدهای وارده به شرحهای نوشته شده درباره زندگانی ایرانیان به نوشته های جیمز موریه باز می گردد. وی در یکی از ادعاهای خود با بزرگنمایی فرهنگ غلط دروغگویی در میان ایرانیان به گونه ای سخن رانده است که گویی ایرانیان هیچ بویی از راستگویی و صدق نبرده اند. در ادامه یکی از نقلهای وی را می خوانیم . . .

در این عکس دو تن از مسیونرها و مبلغین خارجی و چند تن از جوانان ایرانی تحت تعلیم ایشان در اواخر دوره قاجاریه مشاهده می شود. سدة نوزدهم را باید سدة تحولات مهم از جمله تحولات آموزشی در ایران دانست. در این سده، شکست ایران از روسیه، زمینة گسترش حضور و نفوذ اروپائیان را در ایران و به ویژه با انگیزۀ تغییر شیوه‌های آموزشی فراهم آورد. کشورهای قدرتمند اروپایی ...