این سند نشان می‌دهد که در یک طرف روحانیت و نیروهای مذهبی قرار داشتند که سال 1341 را عزای عمومی اعلام کرده بودند و در طرف دیگر ایادی رژیم پهلوی بودند که به جشن و پایکوبی غیر متعارف می‌پرداختند.