در دروه‌ی پهلوی صلاحیت افراد و یا مصالح ملی بر اساس رأی شاه تفسیر و تعبیر می‌شد. به عبارت دیگر معیارهای انتخاب افراد تابعی از میزان وابستگی آنها به دربار محسوب می‌شد.

رضاخان اعتماد و اتکای شدیدی به ارتش و فرماندهان نظامی خود داشت و دست آنها را در ارتکاب انواه جرم و فساد باز گذاشته بود. از این رو بسیاری از فرماندهان نظامی در دوره او با غارت اموال مردم، ثروت کلانی جمع‌آوری کردند

رفراندوم بزرگ ایران در فروردین ماه سال ۵۸ رخدادی بزرگ بود که رسانه‌ها ناگزیر از پرداختن به آن بودند؛ روزنامه‌های کیهان واطلاعات که در آن زمان بیشترین مخاطب را داشتند هم از این قاعده مستثنی نبودند.

صورت اسامی کاندیداهای نالایق و فاقد صلاحیت لازم معرفی شده از سوی احزاب مختلف برای مجلس شورای ملی

تقلب همچنان یکی از شاخصه‌های انتخاب نمایندگان در سال‌های اشغال کشور توسط متفقین بود. در این سال‌ها انتخابات گذشته از آنکه میراثی از انتخابات تقلب‌آمیز دوره رضاشاه بود، به دلیل مصلحت سیاسی و عدم تحریک قدرت‌های اشغالگر با فساد زیادی روبرو بود.

پیشینه تاریخی مجلس به عنوان مهمترین نهاد قانونگذاری در ایران به دوره انقلاب مشروطه و حوادث بعد از آن بازمی‌گردد. از زمان تشکیل اولین مجلس تا مجالس بعدی در دوره پهلوی اول و دوم، قدرت قانونگذاری با فراز و نشیب‌های فراوانی روبرو بود.

وی «در طول شانزده سال سلطنت خویش، طبق آماری 2167 ده و طبق آمار دیگری 2400 ده را به تصرف خود درآورده بود و به یک فئودال نوظهور تبدیل شده بود....

از کودتای 28 مرداد به بعد محمدرضا شاه و دربار به طور مؤثر در انتخابات مجلس دخالت می‌کردند و با استفاده از شیوه‌های مختلفی، همچون به کارگیری نیروهای امنیتی، تعیین و گزینش داوطلبان مورد نظر و حذف نامزدهای مستقل در جریان انتخابات اعمال نفوذ می‌کردند.

استشهادنامه عده ای از رعایای کردستان مبنی بر شکایت از سوءاقدام نایب حسین خان معاون نظمیه در انتخابات کردستان بدلیل عدم ارائه اوراق تعرفه و ممانعت از شرکت در انتخابات افراد مخالف اسدالله خان کردستانی ، سالارسعید و سردارمکرم از طریق جلوگیری از ورود آنان به داخل حیاط انجمن

جامعه ایران در زمانه استبداد حکومت های سلسله ای همیشه آنچنان در خفقان بود که با باز شدن گستره فعالیت سیاسی هم چیز شکلی غیرعادی به خود می گرفت. به عبارتی دیگر حضور مردم شکلی نامعقول می یافت و تعداد احزاب، روزنامه ها و .... غیرمتعارف می شد. روایت زیر از دوره انتخابات مجلس پنجم به خوبی بیانگر این مسئله است. آزادی ای که پس از آن توسط رضاشاه کور شد . . ...

در ایران عصر پهلوی اول نظامیان دخالت زیادی در امر انتخابات داشتند. البته این مسئله در دو دوره دیگر نیز وجود داشت، یکی قبل از آغاز سلطنت رضاخان و دیگری در سالهای بین 1320 تا کودتا در کشور. پس از آن دیگر در کشور انتخاباتی به معنای واقعی نبود تا نیازی به دخالت نظامیان باشد!

پس از تشکیل حکومت مشروطه در زمان مظفرالدین شاه قاجار نخستین انتخابات در ایران برگزار شد. فرمان شروع به کار اولین مجلس ایران که توسط مظفرالدین صادر شد به این شرح است: «مصصم شدیم که مجلس شورای ملی از منتخبین شاهزادگان قاجاریه، علماء، اعیان، اشراف، ملاکین و تجار و اصناف به انتخاب طبقات مرقومه در دارالخلافه تهران تشکیل و تنظیم شود که در مهام امور دولتی ...

سیاست استعمار که خطر رد قرارداد الحاقی و پاره گشتن التزامنامه 1933 را هر لحظه فزونتر می یافت با پشت هم اندازی های مخصوص یک حکومت اختناق را بر مملکت مسلط ساخت تا انتخابات دوره شانزدهم هم بدست آن حکومت انجام گردد.

امیر عباس هویدا به عنوان دبیرکل حزب ایران نوین، با حضور در شهرهای مختلف کشور و ایراد سخنرانیهای مختلف و برگزاری اجتماعات از طبقات خاص، سعی می کرد این حزب را به عنوان حزب مردمی و ملی معرفی نماید.

از زمانی که رضاخان سلطنت پهلوی را در سال 1304 تاسیس نمود و استبداد و اختناق سیاسی در اقصی نقاط کشور جاری و ساری شد، می توان گفت که برگزاری انتخابات آزاد و قانونی محلی از اعراب نداشت و شاه پهلوی با برگزاری انتخابات فرمایشی بیشتر افرادی را وارد مجلس می نمود که بله قربان گو و جانثار سلطنت پهلوی بودند..

در دوران سلطنت محمدرضاشاه، انتخابات معنای واقعی خود را از دست داده بود. انتخابات مجلس که به مثابه‌ اهرم تجلی اراده‌ ملی بود، تحت سیطره‌ حاکمیت و بالاخص شخص شاه قرار گرفت. برگزاری انتخابات آزاد در چنین شرایطی، سخنی گزاف و به دور از واقعیت بود.بدین ترتیب، انتخابات در زمان پهلوی، سازوکاری برای زیبا جلوه دادن ویترین حکومت بود؛ سازوکاری که بیشتر در جهت ...

براساس اطلاعات ثبت شده در سایت کتابخانه ملی به استخراج فهرست کتاب‌های منتشر شده در بازه زمانی سال 94 با کلیدواژه انتخابات پرداختیم که در این فهرست آثاری مانند «از مجلسی تا مجلس»، «بازیگران و بازی‌گردانان مجلس»، «برندسازی نامزد انتخاباتی»، «آقای نماینده» و «فرهنگ جامع انتخابات» وجود دارد.

برای اینکه اراده‌ی شاه کاملاً بر انتخابات مجلس حاکم باشد، برای انتخاب و تعیین نماینده‌ها، مکانیسمی فراهم کردند که براساس آن، فقط از چند روش می‌شد به مجلس راه یافت. یکی از راه‌ها، ارتباط نزدیک با دربار و شاه بود؛ یعنی نزدیک بودن به شاه و دربار، امتیازی برای ورود فرد به رقابت انتخاباتی محسوب می‌شد.

یادم هست پس از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و به شهادت رسیدن آیت‌الله بهشتی و یارانش، حضرت آقا که روز قبل از آن فاجعه مورد سوء قصد قرار گرفته فرمودند: «گویا خدا هنوز با من کار دارد که زنده مانده‌ام!».

پس از انجام عملیات موفق «عاشورای3» صندوق سیار اخذ رأی به موقعیتی که رزمندگان لشکر 10 سیدالشهدا(ع) حضور داشتند آمد و رزمندگان این لشکر در تعیین سرنوشت سیاسی کشور نیز انجام وظیفه کردند.