تگاه حکومت پهلوی عامل هر گونه ثبات سیاسی را در عوامل خارجی تعریف می‌کرد. به زعم دولتمردان پهلوی، عامل تمام اغتشاشات و بی‌ثباتی‌های داخلی در کشورهای خاورمیانه، رشد گروه‌های چپ‌گرا و تقویت پان عربیسم بود. این در حالی بود که وجود حکومت‌های دیکتاتور، نقش به مراتب بیشتری در بروز بی‌ثباتی‌های داخلی کشور اعم از ایران داشت.