این عزاداری از روز نخست محرم آغاز می شود و در ظهر عاشورا به اوج می رسد. این مراسم در مناطق مختلف ایران به صورتهای گوناگونی برگزار می‌گردد. یکی از این آیینها که بیشتر در شمال ایران، لرستان و کرمان انجام می شود آیین «چهل منبرون» است که به نوعی برگرفته از اعتقادات قدیم ایران می باشد. هنگامی که بانگ جرس کاروان محرم در جای جای ایران به صدا درمی آید هر کس ...
تهران روزگار گذشته و عهد قجر دارای چندین تکیه بوده و در سال 1285 هجری شمسی حدود سی تکیه داشته و بعدها حدود پانزده تکیه به این تکایا افزون می‌شود. در حقیقت در هر محله‌ی تهران چندین تکیه وجود داشته که پیش از ایجاد تکیه‌ی دولت، تکیه‌ی حاج میرزا آقاسی که تکیه‌ی عباس‌آباد نیز خوانده می شود، پراهمیت‌ترین تکیه‌ی تهران محسوب می‌شد . . .
در تاریخ حیات سیاسی هر ملتی روزهای پرشکوه، زیبا وشگفت‌انگیزی وجود دارد که به دلیل حوادثی که در آن روزها اتفاِافتاده، عزت و استقلال و آزادی مردم را تضمین کرده است. به همین دلیل‌آن روزها تاریخی و ماندگار شده‌اند. تاسوعا و عاشورای سال 57 از آن‌جمله است. دهه‌ی دوم آذرماه سال 57 مصادف با دهه‌ی اول ماه محرم‌بود.
تاسوعا آخرین روزی است که حسین بن علی(ع) سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه آن را درک کرده‌اند و این روز به شب عاشورا پیوند خورده است. این روز در نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. این روز را منتسب به «عباس‌بن‌علی(ع)» نیز می‌دانند و بسان روز عاشورا آن را گرامی می‌دارند و در آن به سوگواری می‌پردازند.
عباس بن علی (ع) و نافع بر تمام همراهان عمرو حمله بردند و راه را گشودند و به پیاده ها گفتند بروید. از اصحاب عمرو بن حجاج تعدادی به قتل رسیدند، اما هیچ کس از یاران حسین بن علی (ع) صدمه ای ندید و همه با آب به اردوگاه بازگشتند. امام و یارانش آب نوشیدند و از آن روز عباس (ع) سقا و ابورالقربه نامیده شد.
