در دوره صفویان؛ تنها گروه خاصی از مردم در تجارت نقش داشتند. علاوه بر گروه‌های داخلی برخی از کشورهای خارجی نیز در تجارت ایران سهم داشتند. در حالت کلی، نقش مردم در تجارت کمرنگ بود. این موضوع دلایل متعددی داشت.