بعد از پایان جنگ جهانی دوم و تقسیم دنیا به دو بلوک شرق و غرب، رهبران این دو بلوک فعالیت‌های خود را برای جذب کشورهای دیگر به جرگه حامیان خود آغاز کردند. این تلاش‌ها طیف وسیعی از اقدامات را شامل می‌شد. کمک‌های اقتصادی و دخالت مستقیم در امور داخلی کشورها که گاه با ترتیب دادن جنگ یا حضور نظامی همراه بود از جمله این تلاش‌ها بود.

سربازگیری اجباری، به طوری که مردان ایرانی می بایست همگی دوره ای از زندگی شان را در خدمت سربازی بگذارند، از ابداعات دوره پهلوی اول و دوره زمامداری رضاشاه است. این مسئله مخالفت های زیادی را به همراه داشت. آنچه در زیر می آید یکی از شدیدترین این مخالفتها است که واکنش رضاشاه را نیز به همراه داشت . . .