کشورهای جهان سوم بعد از استقلال، با مشکلات عدیده‌ای مواجه بودند. مشکلاتی که بسیاری از آنها محصول دوران استعمارزدگی بود. با این حال راه‌حل کشورهای استعمارگر برای حل مشکلات آنها، استیلا بر آنان در شکلی جدید بود.

بسیاری معتقدند بعد از آنکه مستعمرات از بند استعمار رهایی یافتند، به استقلال واقعی رسیدند، اما برخلاف این تصور، استعمار و استثمار کشورهای جهان سوم به شکلی دیگر و در سایه جهانی‌سازی ادامه یافت. تا جایی که برخی معتقدند وابستگی آن کشورها به کشورهای سرمایه‌داری از دوران استعمارزدگی آنان نیز بیشتر شده است.