فصل دی‌ماه برای ایـرانیان چـهار جـشن بزرگ در خود داشته، روزهـای‌ اول، هشتم، پانزدهم و بیست و سوم که‌ بنابرگاه‌شماری کهن، چون نام ماه با نام فرشتگان یـکی مـی‌گردید تمام آن روزها را جشن می‌گرفتند تا بـه نـور قـدرت بـیشتری بـخشیده شود.

موضوع کتاب و کتاب خوانی از دیرباز در زندگی روزمره ایرانیان جایگاه ویژه و مهمی داشت و کودکان ایرانی از همان ابتدای سنین رشد کتابهایی ماند قرآن و دیوان حافظ را در خانه خود می دیدند. آن دسته از کودکانی که به مکتب خانه می رفتند در کنار آموزش قرآن و سایر آموزشهای مکتب خانه، ملزم به تهیه کتابهایی برای خواندن و در برخی از موارد برای ازبر کردن بودند . . .

در مورد نقش تعزیه در حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی گفته شده است که تعزیه یکی از بهترین وسایلی بود که موجب حمایت و حفظ قسمتی از نغمات ملی ایران گردید.

تصویری کمتر دیده شده از آرامگاه حافظ که مربوط به زمان قاجار بوده در فضای مجازی منتشر شده است.

مهدی اخوان ثالث در «حافظیه» بر مزار حافظ شیرازی سال 1344 .

در سال ۱۹۰۱ مقبره ی حافظ که پیشتر توسط مجتهد شیرازی حاج سید علی اکبر فال اسیری ویران شده بود توسط حاکم فارس شاهزاده ملک منصور میرزا شعاع السلطنه بازسازی شد.

شاید به استثنای مولوی و تا حدودی ناصرخسرو هیچ شاعری به اندازه حافظ با قرآن انس و الفت نداشته است.(1) و این در اکثر ابیات دیوانش متبلور است به طوری که کمتر بیتی از این دیوان را می توان سراغ داشت که به آیه، حدیث و تعالیمی از دین مبین اسلام گره نخورده باشد.