قرارداد الجزایر تنها اختلافات مرزی را حل نکرد بلکه سرنوشت کردهای عراق را به‌کلی تغییر داد. با قطع کمک ایران، کردها بی‌پناه شدند و رژیم بعث سرکوبی خونینی را آغاز کرد. این وضعیت نشان داد که هر دو رژیم برای منافع سیاسی خود جنبش‌های مردمی را قربانی می‌کردند