روایت یک ژاپنی درباره مذهب در ایران می تواند ما را به درک درستی از اهمیت دین و مذهب در میان مردم برساند. او همچنین نشان می دهد که چگونه مردم به حضور یک کافر در درون حرم ممکن است واکنش نشان دهند . . .

ایرانیان اولین بار که قطار را دیدند؛ به آن لقب ماشین دودی دادند. ماشینی که دود زیادی از آن بلند می شد و حرکت می کرد. مردم تهران با آن به حرم حضرت عبدالعظیم می رفتند و این تنها راه آهن ایران بود؛ چرا که روس و انگلیس از گسترش راه آهن در ایران نگران بودند . . .

عین‏ الدوله به حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) تلفن کرد که تقاضاها پذیرفته شده ولی کسی باور نکرد و هم‏چنان تهران در بحران و تعطیل بود و بر مهاجرین عبدالعظیم هم پیوسته اضافه می‌شد.