آن شب، وقتی مولای مظلوم ما، علی مرتضی علیه‌السلام، دور از چشم این و آن فاطمه(س) را به خاک سپرد و آنگونه که دختر پیامبر خدا(ص) وصیت کرده بود، آثار بیرونی مزار فاطمه(س) را از میان برد، با دلی داغدار و دیدگانی اشکبار به تربت پاک رسول خدا(ص) نگریست...
از علی (ع) نقل شده که روزی رسول خدا (ص) بر فاطمه وارد شد و به او گفت: ای فاطمه! هنگامی که به در بهشت رسیدی دوازده هزار حوریه با تو ملاقات می‌کنند که قبلاً با هیچکس ملاقات نکرده‌اند و بعد از ملاقات با تو نیز با هیچکس ملاقات نخواهند کرد.
