در جامعه عهد قاجار، فاصله چندانی بین کودکی و و ازدواج دختران وجود نداشت. دختران اغلب از ۷ تا ۱۳ سالگی ازدواج می‌کردند. سعادتمند‌ترین دختران آن‌هایی بودند که در خانه شوهر به بلوغ می‌رسیدند، زیرا تصور می‌شد که بدین‌گونه، آنان از وسوسه‌های نفسانی بیشتر در امان خواهند ماند.» بیشتر ازدواج‌ها در محدوده خویشاوندان و فامیل بود و دختران و پسران هیچ نقشی در ...