خمپاره به معنی خُم کوچک است که به واسطۀ شباهت آن به خم به این نام خوانده شده است. خمپاره در منابع عثمانی به صورت «خمبره»، «قومبره»، «قومباره»، «خنپره»، «خمپاره» و «خمباره» نوشته می‌شد.[۱] خمپاره که در منابع عثمانی بیشتر به صورت خمبره[۲] ذکر شده است، گوی آهنین درون‌تهی بود که آن را از باروت انباشته و به وسیلۀ دست یا توپ «هاوان» به طرف دشمن پرتاب می‌کردند....