بخش مهمی از رابطه شاه و آمریکا متأثر از دیدار رؤسای جمهور آمریکا از ایران بود. شاه همواره از این دیدارها به عنوان مبنای روابط نزدیک خود با آمریکا یاد می‌کرد و به دلیل ضعف سیاسی خود که ریشه‌های روانشناختی نیز داشت، از این روابط به عنوان مایه فخر و مباهات خود استفاده می‌کرد.