انگلستان به دلیل رقابت با روسیه از هر روشی برای تضعیف قدرت این کشور استفاده و استقبال می‌نمود. وارد کردن روسیه به جنگ با ایران یا استفاده از حربه‌هایی در راستای طولانی نمودن جنگ از جمله روش‌های مهم انگلیس برای تضعیف روسیه بود

پس از انعقاد قرارداد ایراکلی و روسیه در ۱۷۸۳، دولت تزاری برای تثبیت موقعیت خود در قفقاز سیاست تحریک اختلافات محلی را در پیش گرفت. در این چارچوب، تورج به عنوان تاجر وارد منطقه شد تا قبایل ترک و کرد کوه‌نشین را علیه ایران و والی گرجستان بشوراند و آنان را به خدمت روسیه بکشاند

روابط روسیه و ایران در دوره پهلوی در عرصه سیاسی بسیار کمرنگ شد و عمدتا محدود به بخش‌های اقتصادی شد. ظاهرا روسیه بعد از پیروزی انقلاب اکتبر 1917 و الغای تمام قرارداد‌های استعماری، از اهداف پیشین خود همچون رسیدن به آب‌های خلیج‌فارس دست کشیده بود. اما برخلاف تصور، این سیاست همچنان جز اهداف اصلی روسیه بود.